Drijenjani
Koordinate: 42° 51′ 09" SGŠ, 18° 05′ 42" IGD
Drijenjani su naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Trebinje koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 27 stanovnika.[1]
| Drijenjani | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština/Općina | Trebinje |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 27 |
| Geografija | |
| Koordinate | 42°51′09″N 18°05′42″E / 42.8525°N 18.0950°E |
  Drijenjani Drijenjani (Bosne i Hercegovine) | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 059 |
Geografija uredi
Naselje se nalazi u Hercegovini, tridesetak kilometara zapadno od Trebinja, na putnom pravcu prema Ljubinju, (sjeverne geografske širine 42.852º i istočne geografske dužine 18.095º) i nešto manje od 2 km na jugoistok od Dračeva.
Istorija uredi
Najstariji istorijski podaci govore o prisustvu Ilira u ovome kraju od X. st. pr. n. e. Popovo i šira okolina bili su najduže u sustavu ilirske države Ardijejaca. Pleme Daorsi su držali krajeve zapadno i sjeverozapadno od Popova, ali nije isključeno da su bili i u jednom dijelu Popova. O periodu prisustva navedenih plemena svjedoče brojne gradine i gromile (Kotezi, Drijenjani, Hutovo, Poljice...).
Prvi podaci o samom Popovom potječu iz XII. stoljeća, kada se spominje kao župa u Humskoj zemlji. U Humu je tada prvotno vladao knez Miroslav, brat raškog župana Stevana Nemanje. Na kraće vrijeme njemu je vlast preoteo hrvatsko-dalmatinski herceg Andrija, nakon čije smrti vlast preuzima knez Petar. Potonjem je silom vlast preuzeo Nemanjin sin Stevan Prvovjenčani, koji je vlast podijelio: sinu Radoslavu, te bivšem knezu Petru, a Stonsko primorje i Popovo, Petrovom bratu Andriji. Oko 1219. godine Andrija se spominje kao „Gran conte di Clitovo“, jer mu je glavna oblast bila Hutovo, a čini se da mu je prijestolnica bila u Stonu, gdje je i sahranjen.
Popovo se u nekoliko navrata spominje kao župa: u povelji kralja Uroša I (1254.-1264.); 1284. god. navodi se stjegonoša župana Tvrtka u Popovu; 1312. god. spominje se župan Bogdan, a nešto kasnije župan Nikola, njegov potomak. Od njega potječu Nikolići, koji dugo gospodare ovom župom.
Za vrijeme borbi za prijesto u Raškoj, vođene nakon smrti cara Dušana 1355. godine, u Humu je nastupilo bezvlašće. U Bosni tada vlada Stjepan II Kotromanić, koji područje vladavine proširuje na zapadni i istočni dio Huma, oslanjajući se na rođake Nikoliće koji su i dalje bili neposredni gospodari Popova. Najviše podataka postoji za XIV., XV. i XVI. stoljeće kada ovim prostorom gospodare velikaške porodice Sankovića, Čihorića i Nikolića, a posebno za vrijeme Kosača-Sandalja, hercega Stjepana i njegovih sinova.U povelji ugarskog kralja Matije Korvina iz 1465. godine, govori se o darovanju krajeva i sela u Hercegovini opatu Aleksandru-diplomati, inače Dubrovčaninu. Spominju se i sela župe Popovo-Galčići, Dubljani i Grmljani, koja i danas postoje.
Iz tih vremena je pravoslavna crkva Uspenja Bogorodice sa nekropolom sa stećcima i starim kamenim nadgrobnicima (krstačama). Pripada tipu crkava koji se udomaćio u Dalmaciji i južnom Primorju, odakle se dalje proširio u unutrašnjost kontinenta putem dubrovačkih graditelja i postao karakterističan za Popovo polje. Kod ovih objekata došlo je do prožimanja različitih stilskih shvatanja i na taj način stvorena je jedna izdvojena skupina spomenika, karakteristična za istočnu Hercegovinu. Po arhitektonskim obilježjima to su crkve jednostavne osnove i skromnih dimenzija, sa polukružnom apsidom na istoku i zvonikom „na preslicu” na zapadnoj fasadi. Uz podužne zidove u unutrašnjosti prislonjeni su lukovi koji nose poluobličasti svod. Uz Pravoslavnu crkvu Uspenja Bogorodice i aktivno groblje, smještena je nekropola sa 8 stećaka, od čega 6 sanduka i 2 ploče i 14 starih kamenih nadgrobnika (krstača) iz XIX. i XX. stoljeća. Crkva i nekropola su nacionalni spomenik . [2]
Stanovništvo uredi
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 27 |
| Muslimani | 0 |
| Hrvati | 0 |
| Jugosloveni | 0 |
| ostali | 0 |
| Ukupno | 27 |
Privreda uredi
|
Literatura uredi
- Ljiljana Ševo, Banja Luka, 2002 -Pravoslavne crkve i manastiri u Bosni i Hercegovini do 1878. godine.
- Esad Kurtović, Most, časopis za obrazovanje i kulturu, Broj 204. (115 - nova serija) -„Srednjovjekovna životnost sela Drijenjani u Popovu“
- Pavao Anđelić, Tribunia 7, Trebinje 1983., 61-79, karta između strana 64-65 -Srednjovjekovna župa Popovo.
Reference uredi
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Nacionalni spomenik crkva Uspenja Bogorodice”. Arhivirano iz originala na datum 2016-03-24. Pristupljeno 2016-04-24.
