Dorpatska biskupija
|
Dorpatska biskupija (latinski: Ecclesia Tarbatensis, donjonjemački: Bisdom Dorpat) bila je biskupija katoličke crkve i teokratska kneževina na teritoriju Konfederacije Terre Mariane, koja je egzistirala od 1224. do 1558.
Prostirala se po terenu današnjih estonskih okruga Tartu, Põlva, Võru i Jõgeva.[1]
Historija
urediVitezi Teutonskog viteškog reda zauzeli su estonsku utvrdu Tharbata 1224. i prezvali je u Dorpat (to je današnji Tartu. Još iste godine premješteno je sjedište estonske biskupije iz Lihule u Dorpat. Dorpatska biskupija bila je do 1255. sufraganska biskupija Nadbiskupije iz Lunda, od tad je sufraganska biskupija Riške nadbiskupije.[2]
Car Svetog Rimskog Carstva Heinrich VI dodjelio je biskupima Terre Mariane titule kneževa Svetog Rimskog Carstva, pa su oni bili ne samo duhovni već i svjetovni vladari.[2]
Biskupija je propala nakon širenja reformacije 1525. i bijega posljednjeg biskupa 1558. zbog napada Ruskog Carstva.[2]
Teren biskupije je od 1561. domena Poljsko-Litvanske Unije, od 1629. Kraljevine Švedske a od 1721. nakon Nystadskog mira Ruskog Carstva.[2]
Izvori
uredi- ↑ „Bishopric of Courland” (engleski). DBpedia. Pristupljeno 9.01.2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Bishopric of Dorpat” (engleski). Memim. Arhivirano iz originala na datum 2022-01-09. Pristupljeno 9.01.2022.
Vanjske veze
uredi- Bishopric of Dorpat Arhivirano 2022-01-09 na Wayback Machine-u (lv)