Donji Kosovrasti
Donji Kosovrasti (mak. Долно Косоврасти) su naseljeno mesto u Republici Makedoniji, u zapadnom delu države. Donji Kosovrasti pripadaju opštini Debar.
| Donji Kosovrasti mak. Долно Косоврасти | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Severna Makedonija
|
| Opština | Debar |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2002) | 813 |
| Geografija | |
| Koordinate | 41°32′26″N 20°35′07″E / 41.5406°N 20.5853°E |
| Nadmorska visina | 640 m |
  Donji Kosovrasti Donji Kosovrasti (Severne Makedonije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 1250 |
| Pozivni broj | (+389) 45 |
| Registarska oznaka | SU |
Koordinate: 41° 32′ 26" SGŠ, 20° 35′ 07" IGD
Prirodni uslovi
urediNaselje Donji Kosovrasti je smešteno u zapadnom delu Republike Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Debra, naselje je udaljeno 8 km istočno.
Donji Kosovrasti se nalaze u gornjem delu istorijske oblasti Debar. Naselje je položeno pored reke Radike, koja se koji kilometar nizvodno uliva u Crni Drim. Danas je najniži deo doline pod veštačkim Debarskim jezerom. Severno od naselja se izdiže planina Dešat. Nadmorska visina naselja je približno 640 metara.
Klima u naselju, i pored znatne nadmorske visine, nije planinska, već je pre blaža, župna klima.
Istorija
urediIvan Jastrebov je 1888. kao ruski konzul u Solunu dobio pismo iz ovog sela u kojem je molba da im on pokloni jedno Jevanđelje i 12 Mineja za crkvu Svetog Nikole. Razlog molbe je taj što je selo malo i siromašno, sa 20 kuća, a žele da imaju osnovno za crkvu, kao i ostali hrišćani.[1]
Stanovništvo
urediPo popisu stanovništva iz 2002. godine Donji Kosovrasti su imali 813 stanovnika.
Pretežno stanovništvo u naselju su etnički Makedonci (48%), a u manjini su Turci (28%). Zapravo, celokupno stanovništvo je torbeško.
Većinska veroispovest u naselju je islam. Do prve polovine 20. veka u selu je živela i pravoslavna zajednica.
Povezano
urediIzvori
urediSpoljašnje veze
uredi- Zvanična stranica opštine Debar Arhivirano 2013-10-16 na Wayback Machine-u
- ↑ Јастребов, Иван (2020). Обичаји и песме Срба у Турској - у Призрену, Пећи, Морави и Дебру. Београд: Службени гласник. str. 554, 555. ISBN 978-86-519-2491-3.