Analiza diskursa
Analiza diskursa ili diskurs analiza je metoda istraživanja ostvaraja komunikacije pisanim, govorenim ili drugim putem. Suprotno većem dijelu tradicionalne lingvistike, analitičari diskursa ne samo da proučavaju upotrebu jezika 'izvan granica rečenice', nego također radije analiziraju korištenje jezika kakav se pojavljuje u 'stvarnoj upotrebi', a ne izmišljene primjere.[1] Za razumijevanje analize diskursa potrebno je razumjeti pojam diskursa koji ima dva osnovna značenja. Prvo je uobičajeno shvaćanje diskursa kao procesa komunikacije, a drugo je Foucaultovo shvaćanje diskursa kao skupa pravila za izražavanje koje daje društveno-povijesni kontekst. Bitna razlika između analize diskursa i lingvistike teksta je u tome što analize diskursa ima za cilj otkriti socio-psihološke karakteristike osobe/osoba, a ne strukturu teksta.
Područja interesa analize diskursa uredi
Teme analize diskursa uključuju:[2]
- Različite razine ili dimenzije diskursa, kao što su zvukovi (intonacija, itd.), geste, sintaksa, leksikon, stil, retorika, značenja, govorni činovi, potezi, strategije, okreti i drugi aspekti interakcije
- Žanrovi diskursa (razne vrste diskursa u politici, medijima, obrazovanju, znanosti, biznisu itd.)
- Odnosi između diskursa i nastanka sintaktičke strukture
- Odnosi između teksta (diskursa) i konteksta
- Odnosi između diskursa i moći
- Odnosi između diskursa i interakcije
- Odnosi između diskursa i spoznaje i sjećanja
Vidi još uredi
Izvori uredi
- ↑ „Discourse Analysis—What Speakers Do in Conversation”. Linguistic Society of America. Pristupljeno 2022-05-20.
- ↑ Van Dijk, Teun (2005). „Critical discourse analysis”. u: Schiffrin, Deborah. The Handbook of Discourse Analysis. Malden, Massachusetts, USA: Blackwell Publishers Ltd. str. 352–371. DOI:10.1002/9780470753460. ISBN 978-0-470-75346-0.