Disfonija
Disfonija ili promuklost predstavlja svako odstupanje od normalne visine, intenziteta i kvaliteta glasa, a najčešće je simptom oboljenja grkljana.
| Disfonija | |
|---|---|
lat. | Dysphonia |
| Specijalnost | neurologija, Otorinolaringologija, logopedija |
| Klasifikacija i eksterni resursi | |
| ICD-10 | R49 |
| ICD-9 | 784.49 |
| MeSH | D055154 |
Disfonija je posledica oboljenja u samom grkljanu ili na udaljenim organima (centralni nervni sistem, vrat i grudni koš). Promuklost se javlja u preko pedeset raznih bolesti (upala glasnica, razvoj benignog ili malignog tumora na glasnicama, ožiljna promena glasnica sa suženjem grkljana, zamor mišića koji pokreću glasnice, paraliza povratnog grkljanskog živca koji inerviše grkljan i koji biva oštećen zbog strume štitnjače i dr. Ponekad je uzrok neadekvatna upotreba glasa, a vrlo česti su i psihogeni uzroci. Psihičke disfonije su izazvane psihičkim konfliktima, neurozama straha i dr. Funkcijske disfonije su dosta česte kod ljudi koji glas upotrebljavavju u svojim zanimanjima (nastavnici, glumci, pevači i dr).
Kod zapaljenskih promena promuklost menja jačinu, visinu i boju u toku dana. Postoji pojava hrapavosti i promuklosti glasa koji postaje suv, oštar i više ili manje dubok, a zatim sve slabiji. Ako dugo traje i postepeno se pogoršava, najčešće je posledica tumora.
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike, kliničkog pregleda, laringomikroskopije i dr.
Leči se osnovno obljenje koje je uzrokovalo disfoniju.
Izvori uredi
- Disfonija, pristup 5. mart 2010.