Desimir Blagojević

Desimir Blagojević (1905 – 1983) bio je jugoslavenski pjesnik i novinar iz Topole u Srbiji.

Biografija uredi

Porijeklo porodice Blagojevića, nekadašnjih Veličkovića veže se za prostor između Sjenice i Bijelog Polja, Crna Gora. Desimir Blagojević je u Kragujevcu završio niže razrede gimnazije, a više razrede, maturu i Pravni fakultet u Beogradu. Rano ostaje bez roditelja, te se zbog toga zapošljava u željezničkoj direkciji u Beogradu, a kasnije i u službi za osiguranje radnika. Nakon toga, počinje se baviti novinarstvom. Bio je angažiran u mnogim novinskim redakcijama kao esejista, pisac feljtona i urednik kulturnih rubrika. Za vrijeme Drugog svjetskog rata, radio je kao nadničar i nekvalificirani radnik u državnoj štampariji. Nakon rata, vraća se novinarstvu i radi za „Politiku“ i druge novine i agencije. Umro je u Beogradu 1983.godine.

Književni rad uredi

Objavio je sedam zbirki pjesama. Njegove pjesme uvrštene su u mnoge antologije jugoslovenske poezije, te su prevođene na engleski, njemački, francuski, češki, mađarski, italijanski i druge jezike. Blagojević bio je pripadnik neoromantičara, modernističke skupina koja se javlja sredinom 20-ih godina. Ta skupina čini lijevo krilo ekspresionističkog pokreta, koje će se 30-ih godina približiti socijalnoj literaturi. Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja.

Bibliografija uredi

Zbirke pjesama

Šaputanja s mostova, 1924
Karneval anđela, 1930
Dolazak međ cvrčke, 1955
Tri kantate, 1956
Ptice nemilice. 1958
Vreme bezazlenih, 1958
Rodoslovi, 1961
Iščekivanje sjaja i dobrodošlice, 1984
Rodoslovi, 2004

Izbori poezije

Nedohodu u pohode, 1970

Manuskripti

Revolt jednog današnjeg pesnika

Zbornik radova

Hod prema budućima, 2006

Pjesme Desimira Blagojevića zastupljene su u sljedećim antologijama

Grujičić, Nenad. Antologija srpske poezije. (1847-2000)
Pavlović, Miodrag. Antologija srpskog pesništva. Srpska književna zadruga, 1997.
Mihajlović, Borislav. Srpski pesnici između dva rata., 1956
Mitrev, Dimitar. Novija jugoslavenska poezija. 1966
Zubac, Pero. Zlatni stihovi : 80 poema : Antlologija poema o ljubavi. 1998
Blečić, Milorad. Kako se rađala jugoslovenska revolucionarna poezija. 1979.
Marković, Vito. Antologija i komentari savremene jugoslovenske misaone poezije. 1980

Važnije nagrade uredi

Zamajeva nagrada, 1971. (Nedohodu u pohode)
Disova nagrada, 1968

Kritika o Desimiru Blagojeviću uredi

„Desimir Blagojević, takođe je topli i iskreni liričar, kao i Krklec. Ali njegova nevinost je pomućena. U njemu je mnogo ironije, mnogo gorčine, i mnogi su mu vidici iznenada zamagljeni, i mnogo je bolnog inata kod njega. Najzad, kod njega je jedna od najvećih naših osobina, — on ima duboke religioznosti i to od one pesničke vrste koju je nosio u srcu Boža Knežević, zaljubljen u velike u zvezdane zakone i u zaslušan u tamno bilo svemira.“ (Stanislav Vinaver)
Ta poezija, mjerena rigoroznim vrijednosnim mjerilima, ne predstavlja reprezentativno ostvarenje svoga doba, ali je bitna zato što je „docnije našla smisao u povezivanju tradicionalnih (neoromantičarskih, folklornih) i modernističkih poetičkih karakteristika, čime je osnažena i vrednosno obogaćena jedna važna dijahronijska nit srpske poezije, koja seže sve do današnjih dana.“ (Mihajlo Pantić)
U knjizi „Svirač na vlati trave“ Tanja Kragujević govori o stvaralačkom odnosu Desimira Blagojevića prema jeziku.