Constantine (grad)
Constantine (arapski: قسنطينة, Qusanṭīnah / Qacentina) je 3 po veličini grad sa svojih 448,028 stanovnika[1] na sjeveroistoku Alžira u Pokrajini Konstantin u kojoj je i administrativni centar.[2]
Constantine
قسنطينة | |
---|---|
Centar grada, pogled na vijadukt Sidi Rached | |
Koordinate: 36°17′N 6°37′E / 36.283°N 6.617°E | |
Država | Alžir |
Pokrajina | Konstantin |
Površina | |
- Ukupna | 231 km² |
Visina | 694[1] |
Stanovništvo (2008.) | |
- Grad | 448,028[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC) |
Poštanski broj | 25000[1] |
Karta | |
Geografske karakteristike
urediConstantine leži u brdima Atlasa udaljen oko 80 km od obale Sredozemnog mora. Grad je zbog svoje konfiguracije - prirodna utvrda, jer se prostire na kamenitom platou u formi dijamanta, okružen sa svih strana (osim na jugozapadu) - klisurama povremenih vadija. Na istoku je to rijeka Rummel. Plato leži na 650 metara nadmorske visine, 150 do 300 m iznad korita rijeke. Stijene klisura na najužem dijelu, udaljene su 4,5 m jedna od druge, a na najširem oko 365 m.[2]
Zbog tog je Constatine grad mostova, još krajem 19. vijeka imao ih je osam, kako je zabilježio Guy de Maupassant. Danas ih ima 7, a najimpresivniji su viseći most Sidi M'Cid koji premošćuje 175 metara duboku klisuru iznad Rummela, Most El-Kantara prema sjeveru i Most Sidi Rached dug 447 m koji leži na 27 lukova, od kojih najviši ima 70 m.[3]
Historija
urediPećine u stijenama klisura rijeke Rummel pune su dokaza da je taj kraj bio naseljen još od prahistorije. Negdje od 3. vijeka pne. postao je poznat je pod imenom - Cirta ili Kirtha (od feničke riječi za grad).[2] Antička Cirta bio je jedan od važnijih numidijskih gradova i rezidencija mesulijanskih kraljeva. Svoj zenit imao je za vladavine Micipsa u 2. vijeku pne., tad se govorilo da može opremiti vojsku od 10 000 konjanika i 20.000 pješadinaca.[2]
Cirta je dobila Status Civitasa za vladavine Julija Cezara, a kasnije je funkcionirala kao prijestolnica konfederacije četiri rimske kolonije na sjevernoafričkoj obali. Razorena je u ratu koji je poveo rimski car Maksencije protiv numidijskog uzurpatora Domicija Aleksandra.[2]
Nakon obnove 313. grad je prezvan u Constatine po imenu svog obnovitelja i zaštitnika Konstantina Velikog. Constatine je ostao pošteđen za invazije Vandala na Sjevernu Afriku, ali je u 3. vijeku podpao pod Arape.[2]
Usprkos povremenim napadima i pljačkama ipak je prosperirao i tokom 12. vijeka, zahvaljući bogatsvu svog suka, koji je privlačio trgovce iz Pise, Genove i Venecije. Nakon tog je usljedio period u kom je često mjenjao vlasnike, - ponajviše Osmanlije koji su ga zauzimali i gubili svako malo. Od 16. vijeka stanje se stabiliziralo pa je Constantine postao sjedište lokalnog osmanskog bega podređenog onom iz Alžira. Prosperitetni period bila je vladavina Salah bega koji je vladao Constantinom od 1770. do 1792., on je uvelike uljepšao grad brojnim islamskim građevinama koje su i danas ponos tog grada. Nakon njegove smrti 1792., lokalni stanovnici su u znak žalosti počeli nositi crnu odjeću umjesto uobičajene bijele kakva se nosi u ostalim krajevima Alžira.[2] Od 1826. Constantine i njegovi begovi više nisu podređeni Alžirskima i vladaju kao nezavisni vladari.[2]
Francuska vojska pokušala je 1836. na prepad zauzeti grad, ali se nakon velikih gubitaka povukla, grad su ipak zauzeli slijedeće godine nakon bolje pripreme.[2]
Za Drugog svjetskoog rata u vrijeme savezničke Operacije Torch 1942. - 43 u Sjevernoj Africi, Constantine i nedaleki grad Sétif bili su sjedišta važnih savezničkih štabova.[2]
Znamenitosti
urediStari Constantine bio je opasan bedemima, oni koji su preostali su iz srednjeg vijeka, a građeni su u velikoj mjeri od rimskih opeka. Ulica Didouche Moutad, koja se spušta sa platoa u smjeru sjeveroistok-jugozapad, dijeli grad na dva dijela. Na zapadu se nalazi kazba (stara citadela) sa ruševinama iz rimskih vremena, tu se nalazi i džamija Souk el-Ghezel koju su Francuzi]] pretvorili u katedralu- Notre-Dame des Sept-Douleurs. Nekadašnju palaču Ahmad bega podignutu između 1830.-35 u pseudomaurskom stilu, danas koristi vojska, u tom dijelu grada nalaze se sve važnije javne građevine.[2]
Ravne ulice i široki trgovi zapadnog sektora jasno ukazuju na francuski utjecaj. Nasuprot tome Istočni i jugoistočni dio grada, sa krivudavim uskim sokacima jasno pokazuje islamsku arhitektonsku tradiciju. Tu se nalaze džamije Salah bega i Sīdī Lakhdara iz 18. vijeka. U tom dijelu grada svaki kvart ima vlastiti suk, ponekad sa čitavom ulicom rezerviranom za jedan zanat.[2]
Kultura i obrazovanje
urediOd kulturno obrazovnih instituacija Constantine ima Muzej Cirta, Gradsku biblioteku i Univerzitet osnovan - 1969.[2]
Privreda i transport
urediConstantine zajedno sa svoje dvije luke Skikdom i Annabom formira značajan industrijski trokut Alžira.[3]
Grad ima internacionalni aerodromom Mohamed Boudiaf (IATA: CZL, ICAO: DABC) sa letovima prema brojnim tuzemnim i internacionalnim gradovima.[4]
Pobratimski gradovi
urediIzvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Algeria, People's Democratic Republic of Algeria” (engleski). City population. Pristupljeno 19.1. 2020.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 „Constantin, Algeria” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 18.1. 2020.
- ↑ 3,0 3,1 „Un peu de géographie” (francuski). Consantine. Pristupljeno 19.1. 2020.
- ↑ „DABC - Constantine/Mohamed Boudiaf Intl” (engleski). Aviation Week. Pristupljeno 19.1. 2020.
Vanjske veze
uredi- Constantine (fr)