Clara Calamai
Clara Calamai (7. septembar 1909. – 21. septembar 1998) bila je italijanska glumica, koja je stekla izuzetnu popularnost filmskim nastupima na kraju 1930-ih i početkom 1940-ih. Tome je značajno doprinio nastup u filmu La cena delle beffe 1942. godine, u kome je u jednoj sceni nastupila golih grudi, a što je bio prvi takav slučaj sa nekom zvijezdom italijanskog zvučnog filma. Poticaj za to je bilo i veliko suparništvo sa kolegicom Doris Duranti, koja je na to reagirala razotkrivši grudi u filmu Carmela. Iako joj je ta uloga donijela izuzetnu popularnost, Calamai je kasnijim generacijama daleko poznatija po nastupu u znamenitom filmu Osessione, koji se često navodi kao začetnik neorealističkog pokreta. Nakon rata se počela povlačiti iz svijeta glume, a posljednji nastup joj je bila uloga ostarjele majke-ubice u Argentovom trileru Profondo rosso.
| Clara Calamai | |
|---|---|
 Calamai u La cene delle beffe (1942) | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 7. 9. 1909. Prato, Italija |
| Smrt | 21. 9. 1998. (dob: 89) Rimini, Italija |
| Pseudonim | Clara Mais |
| Supružnik | Leonardo Bonzi (19. maj 1945 - 9. novembar 1959) (poništenje) |
| Znamenite uloge | |
Giovanna u Osessione | |
Filmografija uredi
- Pietro Micca, rež. Aldo Vergano (1938)
- Hanno rapito un uomo, rež. Gennaro Righelli (1938)
- Il destino in tasca, rež. Gennaro Righelli (1938)
- Ettore Fieramosca, rež. Alessandro Blasetti (1938)
- Io, suo padre, rež. Mario Bonnard (1939)
- Il fornaretto di Venezia, rež. Duilio Coletti (1939)
- Il socio invisibile, rež. Roberto Roberti (1939)
- L'eredità in corsa, rež. Oreste Biancoli (1939)
- Boccaccio, rež. Marcello Albani (1940)
- Le sorprese del vagone letto, rež. Gian Paolo Rosmino (1940)
- Capitan Fracassa, rež. Duilio Coletti (1940)
- Manovre d'amore, rež. Gennaro Righelli (1940)
- Addio giovinezza!, rež. Ferdinando Maria Poggioli (1940)
- Caravaggio, il pittore maledetto, rež. Goffredo Alessandrini (1941)
- Il re del circo, rež. Hans Hinrich (1941)
- I mariti (Tempesta d'anime), rež. Camillo Mastrocinque (1941)
- Luce nelle tenebre, rež. Mario Mattoli (1941)
- L'avventuriera del piano di sopra, rež. Raffaello Matarazzo (1941)
- I pirati della Malesia, rež. Enrico Guazzoni (1941)
- Brivido , rež. Giacomo Gentilomo (1941)
- La cena delle beffe, rež. Alessandro Blasetti (1942)
- La guardia del corpo, rež. Carlo Ludovico Bragaglia (1942)
- La regina di Navarra, rež. Carmine Gallone (1942)
- Le vie del cuore, rež. Camillo Mastrocinque (1942)
- Ossessione, rež. Luchino Visconti (1943)
- Una piccola moglie, rež. Giorgio Bianchi (1943)
- Addio, amore!, rež. Gianni Franciolini (1943)
- Enrico IV, rež. Giorgio Pàstina (1943)
- Sorelle Materassi, rež. Ferdinando Maria Poggioli (1944)
- Due lettere anonime, rež. Mario Camerini (1945)
- La resa di Titì, rež. Giorgio Bianchi (1945)
- Il mondo vuole così, rež. Giorgio Bianchi (1946)
- L'adultera, rež. Duilio Coletti (1946)
- Il tiranno di Padova, rež. Max Neufeld (1946)
- Ultimo amore, rež. Luigi Chiarini (1947)
- Amanti senza amore, rež. Gianni Franciolini (1947)
- Quando gli angeli dormono, rež. Gilberto Gascon (1947)
- Vespro siciliano, rež. Giorgio Pàstina (1949)
- Romanticismo, rež. Clemente Fracassi (1950)
- Il moschettiere fantasma, rež. Max Calandri (1952)
- Carne inquieta, rež. Silvestro Prestifilippo (1952)
- Le notti bianche, rež. Luchino Visconti (1957)
- Afrodite, dea dell'amore, rež. Mario Bonnard (1958)
- Le streghe, rež. Luchino Visconti (1967)
- La peccatrice, rež. Pier Luigi Pavoni (1975)
- Profondo rosso, rež. Dario Argento (1975)
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
- Clara Calamai na sajtu IMDb