Cikloheksen
Cikloheksen je ugljovodonik sa formulom C6H10.[5][6] Ovaj cikloalken je bezbojna tečnost sa oštrim mirisom. On je intermedijar u raznim industrijskim procesima. Cikloheksen nije veoma stabilan tokom dugotrajnog skladištenja sa izlaganjem svetlosti i vazduhu, te formira perokside.
Cikloheksen | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Tetrahidrobenzen, 1,2,3,4-Tetrahidrobenzen, Benzentetrahidrid, Cikloheks-1-en, Heksanaftilen, UN 2256 | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 110-83-8 | ||
PubChem[1][2] | 8079 | ||
ChemSpider[3] | 7788 | ||
EINECS broj | |||
ChEBI | 36404 | ||
ChEMBL[4] | CHEMBL16396 | ||
RTECS registarski broj toksičnosti | GW2500000 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C6H10 | ||
Molarna masa | 82.143 g/mol | ||
Agregatno stanje | tečnost | ||
Gustina | 0.8110 g/cm3 | ||
Tačka topljenja |
-103.5 °C, 170 K, -154 °F | ||
Tačka ključanja |
82.98 °C, 356 K, 181 °F | ||
Rastvorljivost u vodi | 250 mg/L | ||
Napon pare | 8.93 kPa (20 °C)
11.9 kPa (25 °C) | ||
Indeks prelamanja (nD) | 1.4465 | ||
Opasnost | |||
NFPA 704 | |||
R-oznake | R11, R19, R21/22 | ||
S-oznake | S16, S23, S24, S25, S33 | ||
Tačka paljenja | -12 °C (10 °F) | ||
Tačka spontanog paljenja | 244 °C (471.2 °F) | ||
Eksplozivni limiti | 1–5 % | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Produkcija i upotreba
urediCikloheksen se proizvodi parcijalnom hidrogenacijom benzena, procesom koji je razvila kompanija Asahi Hemikal. On se konvertuje u cikloheksanol, koji se dehidrogeniše do cikloheksanona, prekursora kaprolaktama.[7] Cikloheksen je isto tako prekursor adipinske kiseline, maleinske kiseline, dicikloheksiladipata, i cikloheksenoksida. On se koristi kao rastvarač.
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ Clayden Jonathan, Nick Greeves, Stuart Warren, Peter Wothers (2001). Organic chemistry. Oxford, Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0-19-850346-6.
- ↑ Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th izd.). New York: Wiley-Interscience. ISBN 0-471-72091-7.
- ↑ Michael T. Musser "Cyclohexanol and Cyclohexanone" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim, 2005. DOI:10.1002/14356007.a08_217
Povezano
urediSpoljašnje veze
uredi- Internacionalna karta hemijske bezbednosti 1054
- Nacionalni institut za okupacionu bezbednost i zdravlje (NIOSH) Džepni vodič hemijskih hazarda 0167
- Bezbednosti podaci
- MSDS podaci Arhivirano 2007-10-22 na Wayback Machine-u