Bušene kartice

Bušene kartice su prvi medij korišten za memoriranje podataka[1], i važna karika u razvoju računarstva.

Bušene kartice
Fortranova bušena kartica
Fortranova bušena kartica
Fortranova bušena kartica

Bušene kartice se nakon 1970-ih sve manje koriste, jer ih istiskuju drugi mediji.

Karakteristike

uredi

Rade se od kartona, a podaci se spremaju bušenjem rupa na određenom mjestu na kartici. Svaka kartica ima definiranu najveću količinu koju može spremiti, a ona je zavisila od proizvođača.

Bušene kartice i trake bile su najjednostavnija forma digitalnog memoriranja podataka, sistem u kom rupica označava jedinicu, a njen nedostatak - nulu (ili obrnuto). Rupice su bile standardiziranih dimenzija, kao i međuprostor između njih, da ih kompjutorski čitač može pravilno obraditi. Takve trake često su bile duge i po nekoliko metara.

Historija

uredi

Izum standardne bušene kartice, pripisuje se Amerikancu Hermanu Hollerithu, koji ih je prvi put iskoristio za memoriranje statističkih podataka njujorškog odbora za zdravlje, a nakon tog i kod popisa popisa stanovništva SAD provedenog 1890.[1]

Hollerith nije počeo ni iz čega, ideju za to dobio je vidjevši Žakardov razboj[1], kog je između 1804.-05 razvio Francuz Joseph Marie Jacquard[2], iskoristivši ideju da se razboj automatski upravlja bušenim trakama, koju je razvio njegov zemljak Jacques de Vaucanson još 1745.[2]

Bušene kartice iz Žakardova razboja također su utjecale i na Engleza Charlesa Babbagea koji se njima koristio kod dizajna svoje nikad dovršene analitičke mašine.[3] Kako je on patentirao njihovo korištenje, to je postala pravna zapreka Hollerithovoj kompaniji Tabulating Machine Corporation da ih pedeset godina kasnije patentira.[1]

Hollerithova kompanija se 1928. prezvala u IBM pa su njene bušene kartice uskoro postale industrijski standard.[1]

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 History of the punch card (engleski). TechTarget. Pristupljeno 12. 09. 2016. 
  2. 2,0 2,1 Jacquard loom (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 12. 09. 2016. 
  3. Analytical Engine (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 12. 09. 2016. 

Vanjske veze

uredi