Branko Bauer (1921-2002) je hrvatski i jugoslovenski filmski reditelj.

Branko Bauer
Biografske informacije
Rođenje18. februar 1921.
Dubrovnik, Kraljevina SHS
Smrt11. 4. 2002. (dob: 81)
Zagreb, Hrvatska
Znamenita djela

Rođen je 18. februara 1921. godine u Dubrovniku.

Filmsku karijeru počinje u "Jadran filmu" 1949. godine, kao organizator i reditelj Filmskih novosti. Samostalno je režirao desetak kratkih dokumetražnih i igranih filmova.

Prvi u Jugoslaviji režira filmove o deci i za decu. U njima spaja svoj izvorni krajolik Jadranskog mora sa savremenim pričama ("Sinji galeb", 1953, adaptacija istoimenog romana Tone Seliškara i "Milioni na otoku", 1955). Njegov idući film "Ne okreći se, sine" (1956) smatra se jednim od najznačajnijih filmova s tematikom NOB-a i Drugog svetskog rata, nagrađen je s tri Zlatne arene u Puli. Ta potresna priča o dečaku kojeg rat i fašizam odvajaju od oca, ispričana je odmerenom dinamikom, koja je skladno povezana s individualizacijom i psihološkom produbljenošću lica.

Autor je jedne od prvih domaćih melodrama "Samo ljudi" (1957), o ljubavi ratnog invalida i slepe devojke, pa i jedne od prvih komedija o svakidašnjici studentskog para koji traži stan ("Martin u oblacima", 1961). U međuvremenu 1959. snimio je film "Tri Ane" takođe savremenu priču o ocu koji traži u ratu izgubljenu ćerku.

Jedan od njegovih najpopularnijih ostvarenja je film "Prekobrojna" (1962), koji na komičan način opisuje život mladih na radnim akcijama.

Sedamdesetih stvara zapažene filmove o deci u ratu: "Zimovanje u Jakobsfeldu", "Salaš u malom ritu" (1976) i biografski film "Boško Buha" (1978).

Pred kraj života bio je aktivan u organizaciji novooformljenog Motovun film festivala u Hrvatskoj. Umro je 11. aprila 2002. godine u Zagrebu.

Filmografija

uredi

režija

uredi

scenario

uredi

Nagrade i odlikovanja

uredi

Vanjske veze

uredi