Wikipedija

Branislav Mićunović

Branislav Mićunović (rođen u Podgorici) nekadašnji je ambasador Crne Gore u Beogradu.

Mićunović je pozorišni reditelj, bivši ministar kulture, dugogodišnji profesor glume na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu,[1] i na Fakultetu dramskih umjetnosti na Cetinju[2]. gdje je i rukovodilac postdiplomskih studija, predsjednik Nacionalne komisije za UNESCO i Nacionalnog savjeta za kulturu. Počasni je predsjednik Međunarodne pozorišne mreže NETA, počasni član međunarodne Akademije Mihai Eminesku i član Senata Prijestonice Cetinje.

1997. godine izabran je za direktora obnovljenog Crnogorskog narodnog pozorišta[3]. Njegovim umjetničkim doprinosom, menadžerskim sposobnostima, kreiranjem repertoara i promovisanjem imena ove ključne kulturne institucije u Crnoj Gori, ovaj teatar danas zauzima osobeno mjesto na regionalnoj pozoršnoj mapi. Od 2003. godine do marta 2007.godine, obavljao je funkciju umjetničkog direktora Crnogorskog narodnog pozorišta[4].

Branislav Mićunović je za ministra kulture biran u tri mandata 2008, 2010. i 2012[5].

Predstave i festivali uredi

Tokom svoje karijere Mićunović je uglavnom režirao djela savremenih autora: Aleksandra Popovića, Velimira Lukića, Ljubomira Simovića, Veljka Radovića, Jordana Plevneša, Gorana Stefanovskog, Iva Brešana, Gordana Mihića, Borislava Pekića, Mirka Kovača i drugih, u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, Beogradskom dramskom pozorištu, Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, Hrvatskom narodnom kazalištu Ivan Zajc u Rijeci, Narodnom pozorištu u Tuzli, Narodnom pozorištu u Nišu, Zvezdara teatru u Beogradu, na Festivalu Barski ljetopis, Studentskom kulturnom centru u Beogradu.... Mnoge Mićunovićeve predstave uvrštene su u selekcije jugoslovenskih i internacionalnih festivala (festival MESS - Sarajevo, Ex Ponto - Ljubljana, Sterijino pozorje, Gavelline večeri - Zagreb, festival Ohridsko ljeto, Festival festivala - Zemun, Susreti “Joakim Vujić”, festival Dani komedije, Grad Teatar Budva, festival Barski ljetopis, festival Iberoamericano del tearto u Bogoti, Internacionalni teatarski festival Istanbul, Međunarodni pozorišni festival "Balkanski teatarski prostor" u Sankt Petersburgu ...). Mićunović je bio umjetnički direktor festivala i osnivač pozorišne kolonije festivala Barski ljetopis.

U Crnogorskom narodnom pozorištu je ostvario značajne režije: “Gospodska krv” Marka Kavaje, “Spasitelj” Vaska Ivanovića, “Odbrana i poslednji dani” i “Obešenjak” Borislava Pekića, “Hasanaginica” Ljubomira Simovića, “Rat i mir u Grudi” Veljka Radovića, “Nora” Henrika Ibzena, „Lažni car“ Mirka Kovača, „San o Svetom Petru Cetinjskom“ Mirjane Drljević i Njegošev “Gorski vijenac” kojim je 25. maja 1997. otvorena nova zgrada Crnogorskog narodnog pozorišta[6].

Nagrade i priznanja uredi

Branislav Mićunović je nagrađen najznačajnijim profesionalnim i društvenim priznanjima, kao što su: nagrada za režiju Joakim Vujić, nagrada za režiju Jovan Putnik, Gran-prix za režiju Festivala festivala, Sterijina nagrada za režiju, Velika nagrada Crnogorskog narodnog pozorišta i nagrada za doprinos pozorišnoj kulturi u Crnoj Gori “Veljko Mandić”[7].

Nagrađen je i decembarskom nagradom Oslobođenja Podgorice (2002) i najvišim nacionalnim priznanjem - Trinaestojulskom nagradom (1997)[8].

Dobitnik je i međunarodne nagrade Zlatna jabuka u Republici Makedoniji (2008), koja se dodjeljuje za izuzetan doprinos promociji Makedonije, jačanje međunarodne saradnje i postizanje vrhunskih rezultata u različitim oblastima. U februaru 2010. predsjednik Republike Hrvatske Stjepan Mesić uručio mu je Orden Danice Hrvatske, sa likom Marka Marulića, za posebna dostignuća u kulturi.

Prijestonica Cetinje je nagradila ga je Poveljom Ivan Crnojević, za izuzetan doprinos i promociju Prijestonice (2012). Dobitnik je i nagrade Međunarodne Akademije Mihai Eminesku za oblast pozorišnog stvaralaštva (2012), spomen-medalje SUBNORA koja simbolizuje 70. godina Trinaestojulskog ustanka (2013), medalje sv. Tripuna, koju dodjeljuje Kotorska biskupija, za dugogodišnju saradnju u oblasti kulture i za aktivnu ulogu u promovisanju ekumenskog dijaloga (2013), kao i brojnih drugih priznanja)[9].

Ministarski mandat uredi

U toku njegovog mandata sprovedene su zakonodavne i institucionalne reforme u oblasti kulture i donešeno nekoliko veoma važnih zakona, podzakonskih akata i programa: Zakon o kulturi (kojim je prvi put utvrđen procenat za finansiranje kulture iz tekućeg budžeta Crne Gore), Zakon o zaštiti kulturnih dobara, zakoni o muzejskoj, bibliotečkoj i arhivskoj djelatnosti, Zakon o javnim radio-difuznim servisima Crne Gore (kojim je riješeno pitanje održivosti javnog servisa), Nacionalni program razvoja kulture, Uredba o kriterijumima i načinu dodjeljivanja statusa istaknuti kulturni stvaralac, Program zaštite i očuvanja kulturnih dobara (kojim se profilisao realan i racionalan okvir za organizovano, dinamičano i kontinuirano djelovanje i unaprjeđenje stanja kulturne baštine i koji se može smatrati prekretnicom u načinu finansiranja zaštite i očuvanja kulturnih dobara). Riješeno je pitanje statusa samostalnih umjetnika.

Intezivirana je međunarodna saradnja, potpisani brojni bilateralni sporazumi, a u saradnji i uz finansijsku podršku UNESCO realizuju se brojni programi i projekti iz oblasti kulture, nauke i obrazovanja.

Crna Gora je dobila manifestacije i festivale od posebnog značaja za kulturu Crne Gore, adaptirani su i opremljeni 11 centara za kulturu na sjeveru Crna Gore, a programom Cetinje-grad kulture 2010-2015 realizovano je više od 30 razvojnih projekata.

Crna Gora je predstvaljena na svim referentim međunarodnim manifestacijama, kao što su Venecijansko bijenale umjetnosti, Market Međunarodnog filmskog festivala u Kanu, Sajam knjiga u Frankfurtu i Lajpcigu. Crna Gora je ove godine prvi put kandidovala film za najznačajniju filmsku nagradu Oskar, u kategoriji najbolji strani film u 2013. godini.[10]

Tokom mandata Branislava Mićunovića Crna Gora je, u procesu pristupanja Evropskoj uniji otvorila i privremeno zatvorila Poglavlje 26: Obrazovanje i kultura 15. aprila 2013. godine.

  Nedovršeni članak Branislav Mićunović je u začetku. Možete pomoći Wikipediji tako da ga proširite.

Reference uredi

  1. ↑ „Katedra za glumu Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-09. 
  2. ↑ „Nastavni kadar Fakulteta dramskih umjetnosti na Cetinju”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-09. 
  3. ↑ „Upravnici Crnogorskog narodnog pozorišta”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-13. 
  4. ↑ „Upravnici Crnogorskog narodnog pozorišta”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-13. 
  5. ↑ „Ministarstvo kulture Biografija Ministra”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-12. Pristupljeno 2013-12-09. 
  6. ↑ Crnogorsko narodno pozorište Predstave
  7. ↑ „Crnogorsko narodno pozorište Nagrade”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-13. 
  8. ↑ „Crnogorsko narodno pozorište Nagrade”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2013-12-13. 
  9. ↑ „Ministarstvo kulture Biografija Ministra”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-12. Pristupljeno 2013-12-09. 
  10. ↑ „Ministarstvo kulture Biografija Ministra”. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-12. Pristupljeno 2013-12-09. 

Vanjske veze uredi

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Branislav_Mićunović&oldid=41855715