Bosanskohercegovačka kinematografija
Bosanskohercegovačka kinematografija u svom službenom obliku datira od perioda nakon Drugog svjetskog rata kada su tadašnje komunističke vlasti osnovale državnu filmsku industriju u NR Bosni i Hercegovini, tada jednoj od republika komunističke Jugoslavije. Pri tome se posebno istakao studio Bosna film, ali je bosanskohercegovački film, pogotovo u prvim decenijama, zbog velikog broja koprodukcija bilo teško razlučiti od šire cjeline jugoslavenske kinematografije. Usprkos toga, neki od bosanskohercegovačkih filmova i sineasta su stekli veliki ugled, pri čemu se posebno ističe Hajrudin Krvavac kao autor niza izuzetno popularnih partizanskih filmova te Emir Kusturica koji je osvojio niz prestižnih nagrada.
Bosanskohercegovačka kinematografija | |
---|---|
Broj platna | 40 |
Produkcija | |
Ukupno | 60 |
Igrani filmovi | 5 |
Posjećenost | |
Ukupno | 2,000.000 |
Zarada | |
Ukupno | 700.000 KM |
Bosanskohercegovačka kinematografija kao zasebna cjelina datira od raspada Jugoslavije, odnosno nastanka BiH kao samostalne države 1992. godine. Pri tome je njene prve godine u značajnoj mjeri odredi rat, bilo tako što je doveo do nestanka ekonomske infrastrukure i gubitka kadrova, od kojih je veliki broj otišao u izbjeglištvo, odnosno zbog toga što su prva ostvarenja često bila propagandne prirode. Tek nakon završetka rata se bosanskohercegovačka kinematografija počinje ozbiljnije razvijati, prije svega kroz umjetničku ili politički angažiranu produkciju koja dobija brojne pohvale na međunarodnim festivalima i natjecanjima. Pri tome najuspješnija ostvarenja su bila Ničija zemlja, Remake, Grbavica, Ostavljeni.