Biguanid
Biguanid je organsko jedinjenje sa formulom C2H7N5. Termin se isto tako koristi za klasu lekova baziranih na ovom molecule. Biguanidi mogu deluju kao oralni antihiperglicemički lekovi koji se koriste za tretman dijabetesa ili predijabetesa. Oni se takođe koriste kao antimalarijski lekovi.[5][6]
| Biguanid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 56-03-1 
| ||
| PubChem[1][2] | 5939 | ||
| ChemSpider[3] | 5726
| ||
| EINECS broj | |||
| KEGG[4] | |||
| ChEBI | 3095 | ||
| Bajlštajn | 507183 | ||
| Gmelin Referenca | 240093 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 Slika 2 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C2H7N5 | ||
| Molarna masa | 101.11 g mol−1 | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Disinfektiv poliaminopropil biguanid (PAPB) sadrži biguanidne funkcionalne grupe.
Primeri
uredi-
Metformin je širokoj upotrebi za lečenje diabetes melitusa tipa 2 -
Fenformin je povučen sa tržišta zbog toksičnosti -
Buformin je povučen sa tržišta zbog toksičnosti -
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Hardman JG, Limbird LE, Gilman AG. (2001). Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (10 izd.). New York: McGraw-Hill. DOI:10.1036/0071422803. ISBN 0-07-135469-7.
- ↑ Pdr Staff (2009). PDR: Physicians Desk Reference 2010 (Physicians' Desk Reference (Pdr)). Rozelle, N.S.W: Thomson Reuters. ISBN 1-56363-748-0.
