Belo Polje (Peć)
Za ostale upotrebe, v. Belo Polje.Belo Polje (alb. Bellopojë) je naselje u opštini Peć na Kosovu. Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Belo Polje površine 2883 ha.
Belo polje
Bellopojë | |
|---|---|
| Koordinate: 42°38′N 20°17′E / 42.633°N 20.283°E | |
| Država |  Kosovo
|
| Okrug | Pećki okrug |
| Grad | Peć |
| Visina | 545 m |
| Stanovništvo (2011) | |
| - Grad | 1272[1] |
| Vremenska zona | Srednjeeuropsko vrijeme (UTC+1) |
| - Ljeto (DST) | Srednjeeuropsko ljetno vrijeme (UTC+2) |
| Pozivni broj | +381 |
| Karta | |
  Belo polje | |
Istorija uredi
U turskom popisu iz 1485. godine u selu je zabeleženo ukupno 129 hrišćanskih obveznika, među kojima su poimence pomenuta dva pravoslavna popa i jedna kaluđerica udovica.
U selu i njegovoj neposrednoj okolini postoje ostaci triju crkava. Prva je Crkva Vavedenja presvete Bogorodice, o kojoj nema nikakvih pisanih dokumenata. Jedini podatak koji vremenski određuje podizanje prvobitne crkve u 14. vek je pominjanje sela Belo Polje, u Povelji Stefana Dečanskog iz 1327. godine, kao i nadgrobna mermerna ploča sa uklesanim natpisom iz 14. veka naknadno ugrađena u pod crkve. Oko crkve se nalazi staro groblje sa nekoliko nadgrobnih spomenika u vidu kamenih krstova. Starija crkva je porušena u nekom od perioda turske okupacije. Nova crkva je podignuta 1868. godine, na temeljima starije crkve, angažovanjem dečanskog arhimandrita Kirila Andrejevića, a uz materijalnu pomoć tadašnje ruske carice Marije Aleksandrovne. U crkvi se nalazila i zbirka od 30 ikona, neproučenih i neobjavljenih, sa natpisima na srpskoslovenskom i grčkom jeziku, a ima i natpisa na arabici i turskom jeziku.[2]Ova crkva je 1964. godine registrovana kao spomenik kulture .[3] Crkva je paljena 1999. godine, a 2013. su stručnjaci čistili njene freske.[4]
Ostaci druge crkve, koja je verovatno bila posvećena Bogojavljenju, nalaze se iznad sela, na brdu zvanom Krst. Iznad sela su i ostaci pećine Careve stolice, za koju predanje kaže da je bila isposnica neke carice.
Mada je u ovom naselju bilo većinsko srpsko stanovništvo, sa oko 300 kuća i 1200 stanovnika[5], tokom 1999, većinsko stanovništvo je „napustilo“[6] Belo Polje. Već 2003. godine organizovan je njihov nadgledani povratak, zašta su izgrađene 73 nove kuće, koje su zatim zapaljene od strane albanskih demonstranata u martovskom pogromu Srba 2004. Zapravo, u dva navrata su spaljeni celo selo[2], crkva[6] i školski objekat. Za ovaj zadnji je planirano da se uredi i osposobi. Povratnici su pretežno starije osobe, njih oko 60, [5] odnosno sada u selu ima oko 20 srpskih porodica. U zadnjih par godina rođene su dve bebe, kojima se zajednica ponosi.[7] Povratnici međutim i dalje žive u strahu i pod pretnjama.[8]
Infrastruktura i organizacija uredi
Mesto ima dobru vezu sa gradom, električnu, vodovodnu i kanalizacionu mrežu. Postoji lekarska ambulanta i organizovane su lekarske posete jednom nedeljno. Ljudi pretežno žive od socijalne pomoći, penzija i manjim delom od poljoprivrede. Mnogi često putuju za Srbiju i nemaju stalan boravak u ovom naselju.[5]Ovo prigradsko naselje Peći je na oko dva kilometra jugozapadno od grada.
Demografija uredi
Naselje je do 1999. godine imalo 90% srpskog i crnogorskog stanovništva.
Broj stanovnika na popisima:
Izvori uredi
- ↑ Popis na Kosovu po nacionalnosti 2011..
- ↑ 2,0 2,1 SPC: Crkva vavdenja presvete Bogorodice u Belom Polju Arhivirano 2012-07-12 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 25. 1. 2013.
- ↑ Spomenici kulture u Srbiji: Crkva Svete Bogorodice
- ↑ Čišćenje živopisa u Crkvi Vavedenje Presvete Bogorodice („Politika“, 11. avgust 2013)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 NVO “Syri i Vizionit: Strategija delovanja za srpsku zajednicu u Pećkoj opštini za 2009—2011, Peć, decembar 2008, Pristupljeno 25. 1. 2013.
- ↑ 6,0 6,1 Vidovdan: Nezavisni pakao o suverenom košmaru, Miodrag Milojević[mrtav link], Pristupljeno 26. 1. 2013.
- ↑ SPS: Nastavak nasilja na Kosovu i Metohijij, 23. 1. 2013. Arhivirano 2015-09-24 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 25. 1. 2013.
- ↑ Novosti: Ponovo pale srpske kuće!, 22. 1. 2013., Pristupljeno 25. 1. 2013.