Autoritet je priznati ili nametnuti ugled ili uticaj od strane neke osobe ili institucije. Može postojati samo u uslovima društvenih odnosa, društvenih vrednosti i normi na osnovu kojih se određuju kriterijumi priznavanja autoriteta. Smatra se da su u procesu socijalizacije ličnosti prvi značajni autoriteti za decu roditelji, u prvom redu majka, a zatim i otac kao i njihove zamene, primarno iz emocionalnih razloga. Kasniji autoriteti pored emocionalne imaju racionalne i socijalne komponente.[1]

Autoritet istovremeno znači i moć naročito ako se zasniva na stručnosti, moralnim vrlinama, znanju, ličnim osobinama, ili na socijalnom položaju, pa se razlikuju racionalni i iracionalni autoriteti, javni i anonimni autoriteti, harizmatski i legalni autoriteti. U društvima autokratske i autoritarne organizacije često se favorizuju nametnuti autoriteti koji imaju uticaj samo dok takvo stanje traje. Autentični autoriteti svoj uticaj zadržavaju duže vrem


  1. Delovi članka su preuzeti iz knjige Ivana Vidanovića „Rečnik socijalnog rada“, uz odobrenje autora.