Arimba
Arimba (ili Ariba, odnosno Tarita) bio je kralj Epira u 4. vijeku pne. Godine 360. pne. je naslijedio svog brata Neoptolema. Kao i drugi epirski kraljevi, tvrdili su da potiču od Neoptolema, oca Ahilejevog. Arimba je bio sin Alkete I, odnosno otac Ekida te djed Pira od Epira. Arimba je također imao sina Alketa, koji će kasnije vladati Epirom od 313. pne. do 303. pne. Ubili su ga vlastiti podanici.[1]
Godine 360. pne., njegovu zemlju su napali Iliri, na što je Arimba reagirao organiziravši evakuaciju svog ne-boračkog stanovništva u Etoliju, istovremeno dozvolivši Ilirima da nesmetano pljačkaju. Ta je strategija urodila plodom kada se Iliri, preopterećni plijenom, nisu mogli dovoljno brzo kretati omogućivši Arimbinoj vojsci da ih potuče.[2]
Antički izvori navode kako se Arimba obrazovao u Ateni. Odatle se vratio kako bi za Molosijce odnio pisani zakonik i ustav.[3] Arimba je kasnije sklopio savez s Filipom II Makedonskim, koji je kasnije cementiran ženidbom Filipa za Neoptolemovu kći, odnosno Arimbinu nećaku Olimpijadu, majku Aleksandra Velikog.
Izvori uredi
- ↑ William Smith. A classical dictionary of Biography, Mythology, and Geography. London: Oxford University, 1858, str. 32.
- ↑ Diodorus Siculus. Biblioteka. Knjiga 14.92, 15.2, 16.2.
- ↑ Ibid, str. 89.