Ardabur (konzul 427)

Za istoimenog unuka, vidite članak Ardabur.

Ardabur ili Ardaburije (latinski: Ardaburius, grčki: Ἀρδαβούριος, fl. 424 -427) bio je istočnorimski vojskovođa i velikodostojnik alanskog porijekla. Istakao se za vrijeme rimsko-perzijskog rata 421. i 422. kada je porazio nekoliko sasanidskih generala. Zbog tog uspjeha je dobio titulu magister militum te je na čelu vojske Teodozija II godine 424. krenuo u pohod na Italiju u svrhu zbacivanja zapadnorimskog uzurpatora Ivana. Iako je na tom pohodu zarobljen i doveden u Ravennu, prilikom zatočeništva je uspio Ivanove oficire nagovoriti da prebjegnu na njegovu stranu, što je dovelo do Ivanovog pada i ustoličenja Valentinijana III na prijestolje. Godine 427. je postao carski konzul.

Detalj Asparovog misorija. Iznad Aspara i njegovog sina Ardaburase nalaze imagines clipeatae koje prikazuju Ardabura Starijeg (lijevo) i Plintu.

Njegov sin Aspar je postao jedna od najmoćnijih ličnosti Carstva.

Prethodi: Teodozije II i Valentinijan III

Konzul Rimskog Carstva zajedno sa Flaviujem Hijerijem 427

Slijedi: Flavius Felix i Flavije Taur