Alkej (mitologija)
Alkej (starogrčki: Ἀλκαῖος) ime je nekoliko ličnosti u grčkoj mitologiji.[1]
- Alkej, sin Perseja i Andromede, tirintski kralj. Oženio se ili Astidamijom, kćerkom Pelopa i Hipodamije, ili Laonomom, kćerkom Gunejevom, ili pak Hiponomom, kćerkom Menekejevom. Bio je brat Elektrionov, Stenelov, Helejev, Mestorov i Gorgofonin. Supruga mu je rodila sina Amfitriona i kćerke Anaksu i Perimedu.[2][3][4][5]
- Alkej je, prema Diodoru Sicilijskom, bilo originalno ime panhelenskog junaka Herakla; to je ime dobio zato što je poticao od Persejevog sina Alkeja.[6]
- Alkej, sin Herakla i robinje Jardanove, od koga je navodno poticala loza Heraklida u Lidiji.[7] Diodor Sicilijski piše da se ovaj Heraklov sin zvao Kleodaj.[8][9]
- Alkej, zapovednik u Radamantovoj vojsci, prema Diodoru Sicilijskom; Radamant mu je darovao ostrvo Paros.[10] Prema Pseudo-Apolodorovoj Biblioteci, ovaj je Alkej bio sin Androgeja, sina Minojevog i Pasifajinog, te brat Stenelov; kad je Herakle stigao na Paros idući po Aresov pojas, koji se nalazio kod kraljice Amazonki, neke od njegovih saputnika ubili su Minojevi sinovi; razgnevljeni Herakle tad je pobio sve Minojeve potomke i opsedao grad sve dok mu stanovnici nisu ponudili da uzme dva taoca. Herakle je uzeo Alkeja i Stenela, kojima je kasnije dao ostrvo Tasos.[11]
- Alkej, sin Margasa i Filide, karijski saveznik Trojanaca u trojanskom ratu. Ubio ga je Meget.[12]
Reference uredi
- ↑ Schmitz, Leonhard (1867). „Alcaeus”. u: William Smith. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Boston: Little, Brown and Company. pp. 94–95.
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, II, 4, 5– II, 4, 6.
- ↑ Sholija uz Euripidovu Hekubu, 86.
- ↑ Pausanija, Opis Helade, VIII, 14, 2.
- ↑ Pseudo-Hesiod, Štit Heraklov, 26.
- ↑ Diodor Sicilijski, Istorijska biblioteka, IV, 10, 1.
- ↑ Herodot, Istorija, I, 7, 1 I, 7, 2.
- ↑ Diodor Sicilijski, Istorijska biblioteka, IV, 31, 8.
- ↑ Cf. Helanik iz Mitilene, u: Stefan Bizantinac, s.v. Ἀκέλη, gde se kaže da je Herakle imao jednog sina po imenu Alkej, koga je rodila Malija, služavka Omfalina.
- ↑ Diodor Sicilijski, Istorijska biblioteka, V, 79, 2.
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, II, 5, 9.
- ↑ Kvint Smirnjanin, Pad Troje, X, 138 sqq.