Alcácer do Sal
Alcácer do Sal je grad i općina od 13,046 stanovnika[2], na jugu Portugala u Regiji Alteneo i Distriktu Setúbal.
Alcácer do Sal | |
|---|---|
 | |
  Alcácer do Sal Alcácer do Sal na karti Portugala | |
| Koordinate: 38°22′21″N 8°30′49″W / 38.37250°N 8.51361°W | |
| Država |  Portugal |
| Regija | Alentejo |
| Distrikt | Setubal |
| Osnovan | 1218.[1] |
| Uprava | |
| • Presidente| | Vítor Proença |
| Površina | |
| • Ukupno | 1,500 km² |
| Nadmorska visina | 49[2] m |
| Stanovništvo (2011.) | |
| • Ukupno | 13.046 |
| • Gustina | 8697/km² |
| Vremenska zona | UTC-5 |
| Poštanski broj | 7580[2] |
| Pozivni broj | 265[2] |
Geografske karakteristike
urediAlcácer se prostire na meandru rijeke Sado na nadmorskoj visini od 49 metara[2], na mjestu gdje počinje njen veliki estuarij dug pedesetak km kojim uvire u Atlanski ocean. Njegovo ime prevedeno znači Slana utvda, to je zato je plima sa oceana dopire do grada i njegove utvrde.
Nekoliko kilometara nizvodno duž rijeke se na 23,160 hektara proteže Park prirode Estuarij Sado.[3]
Historija
urediAlcácer je nikao kao fenički grad-država pod imenom Bevipo.[1]
Rimska Republika je nakon što je porazila Kartagu u Trećem punskom ratu zauzela Bevipo i prezvala ga u Salacio. Za kasne antike došlo je do premještanja centra grada od kastruma na brdu u područje oko luke na rijeci.[1]
Nakon Maurske invazije na Iberijski poluotok i zauzimanja Kraljevstva Vizigota, Mauri su na brdu podigli utvdu uz koju su se naselili i prezvali grad u al-Qasr (utvrda). Za razliku od njih domicilno kršćansko stanovništvo nastavilo je živjeti uz luku. Krajem 9. vijek al-Qasr je za vladavine al-Andalusa bio je moćan grad kom je i Lisabon morao plaćati porez.[1]
Alcácer su Portugalci prvi put zauzeli 1160., ali su ga Mauri preoteli 1191. i vladali njime do 1217., kada su je ponovno zauzeli Portugalci, uz pomoć križara koji su išli u Peti križarski rat.[1]
Prvu povelju o gradskim pravima dobio je 1218. od portugalskog kralja Afonsa II, koji ga je poklonio kao domenu Vitezima Santiaga. Oni su podigli samostan koji je do 13. vijeka, kad su se preselili bio sjedište njihova reda. Ubrzo su se vratili i ostali do 1482. kad su se definitivno preselili u Palmelu. Taj moćni red, koji je svojevremeno bio kraljevstvo u kraljevstvu ostavio je najdublji trag na život grada.[1]
Kad su oni otišli opao je i značaj grada, koji je nadalje živio kao prometna luka za unutrašnjost zemlje i od trgovine. Širenjem željezničke mreže opao je i brodski prijevoz po rijeci, pa danas grad živi od trgovine, usluga i turizma.[1]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Historia” (portugalski). Municipio de Alcácer do Sal. Pristupljeno 24.05.2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Alcácer do Sal Municipality in Setúbal District” (engleski). City Population. Pristupljeno 24.05.2024.
- ↑ „Geografia” (portugalski). Municipio de Alcácer do Sal. Pristupljeno 24.05.2024.
