26. dodjela Oscara
26. dodjela Oscara je održana 25. marta 1954. istovremeno u dvorani RKO Pantages Theatre u Los Angelesu i dvorani NBC International Theatre u New Yorku. Na njoj je losanđeleska Akademija odala priznanje najboljim filmskim ostvarenjima premijerno prikazanim u periodu od 1. januara do 31. decembra 1953. godine. Vodili su je je Donald O'Connor u Hollywoodu te Fredric March u New Yorku.
26. dodjela Oskara | |||||||
Nagrada američke Akademije za film | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Organizuje Američka Akademija filmskih umetnosti i nauka | |||||||
Ceremonija | |||||||
Datum | 25. 3. 1954. | ||||||
Mesto | RKO Pantages Theatre, Hollywood, Kalifornija, SAD NBC International Theare, New York, SAD | ||||||
Voditelji | Donald O'Connor (Los Angeles) Fredric March (New York) | ||||||
Zvanični veb sajt | oscar.go.com/ | ||||||
Pregled | |||||||
Najbolji film | From Here to Eternity | ||||||
Film sa najviše nagrada | From Here to Eternity (8) | ||||||
Ostvarenja sa najviše nominacija | From Here to Eternity (13) | ||||||
Hronologija | |||||||
| |||||||
Ceremonijom je dominirala ratna drama From Here to Eternity, koja je bila nominirana u 13 kategorija, a osvojila 8 nagrada, izjednačivši tako rekord postavljen od Gone with the Wind (a koji će također izjednačiti On the Waterfront sljedeće godine). Taj je film bio snimljen u crno-bijeloj tehnici, kao i svi drugi koji su osvojili najvažnije nagrade, iako su filmovi u boji tada već bili postali uobičajeni za Hollywood.
Među pobjednicima je bio i William Holden čiji je govor zahvale nakon dobijanja Oscara za najboljeg glumca u filmu Stalag 17 bio najkraći u historiji nagrade, i sveo se na obično "Hvala". Holden je na to bio prisiljen zbog potrebe da se pauzi ceremonije emitiraju televizijske reklame.
Nagrade
urediPobjednici su navedeni prvi i označeni podebljanim slovima.
Počasni Oscari
uredi- Pete Smith - "za duhovite opservacije američke scene "Pete Smith Specialties"."
- Twentieth Century-Fox Film Corporation - "kao priznanje za imaginaciju, hrabrost i dalekovidnost u uvođenju revolucionarnog procesa CinemaScope."
- Joseph I. Breen - "za savjesno, otvoreno i dostojanstveno vođenje Produkcijskog kodeksa."
- Bell and Howell Company - "za pionirska i osnovna dostignuća u razvoju filmske industrije."
Memorijalna nagrada Irving G. Thalberg
urediNajavljivači nagrada
uredi- Lex Barker (nagrade za fotografiju)
- Shirley Booth (najbolji glumac)
- Charles Brackett (počasne nagrade)
- Keefe Brasselle (nagrade za kratke filmove)
- Walter Brennan (najbolja sporedna glumica)
- Gower Champion (scenografske nagrade)
- Marge Champion (scenografske nagrade)
- Gary Cooper (najbolja glumica)
- Cecil B. DeMille (najbolji film)
- Kirk Douglas (scenarističke nagrade)
- Irene Dunne (najbolja režija)
- Marilyn Erskine (nagrade za kratke filmove)
- Arthur Freed (muzičke nagrade)
- Mercedes McCambridge (najbolji sporedni glumac)
- Merle Oberon (specijalni efekti)
- Tyrone Power (naučne i tehničke nagrade)
- David O. Selznick (Nagrada Irving G. Thalberg)
- Elizabeth Taylor (dokumentarističke nagrade)
- Gene Tierney (kostimografske nagrade)
- Lana Turner (nagrade za fotografiju)
- Jack Webb (zvuk)
- Michael Wilding (dokumentarističke nagrade)
- Esther Williams (montaža)
Izvođači
uredi- Ann Blyth ("Secret Love" iz Calamity Jane)
- Mitzi Gaynor, Margaret Whiting i Donald O'Connor ("The Moon Is Blue" iz The Moon Is Blue)
- Dean Martin ("That's Amore" iz The Caddy)
- Connie Russell ("Sadie Thompson's Song (Blue Pacific Blues)" iz Miss Sadie Thompson)
Višestruke nominacije i nagrade
uredi
Ovi filmovi su imali višestruke nominacije:
|
Ovi filmovi su osvojili višetruke nagrade.
|