Šadrvan
Šadrvan je vrsta javne česme koja se gradi u dvorištu džamija, medresa, tekija, karavan-saraja, hanova i u javnim kupatilima sa osnovnom svrhom da omogući istovremeno obredno umivanje većem broju ljudi ali i da deluju dekorativno.[1]
Poreklo šadrvana uredi
Šadrvani potiču iz Persije a preko Arapa i Turaka su dospeli i na Balkansko poluostrvo.[2]
Izgled šadrvana uredi
Osnovna karakteristika šadrvana je to što u osnovi imaju kameni bazen sa čijih strana se voda izliva kroz brojne česme pored kojih se često nalazi kameno postolje na kojem stoji osoba koja koristi česmu. Obično se u sredini bazena nalazi viši kameni stub niz koji često preko raznih ukrasa uz žubor teče voda. Krov šadrvana je u obliku kupole, prekriven olovom ili od kamenih ploča na šest ili osam voda.
Šadrvani na Balkanskom poluostrvu uredi
Jedan od najpoznatijih šadrvana na Balkanskom poluostrvu se nalazi u Sarajevu u dvorištu Begove džamije, podignut na istom mestu na kojem je Gazi Husrev-beg podigao šadrvan 1530. godine.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ↑ „Česme i šadrvani”. Internet sajt Kalesija onlajn. Pristupljeno 6. avgust 2010. »Šadrvani služe za iste svrhe kao i česme, samo su oni građeni u javnim kupatilima i dvorištima džamija, medresa i tekija, karavan – saraja i drugih većih objekata. Međutim, njihova prvenstvena zadaća je da daju vodu većem broju ljudi za isto vrijeme za obredno umivanje, a pored ovoga oni takođe djeluju plastično i dekorativno u svojoj okolini koja je sasvim različita od mahale. Šadrvani se bitno razlikuju od česmi.«[mrtav link]
- ↑ „Česme i šadrvani”. Internet sajt Kalesija onlajn. Pristupljeno 6. avgust 2010. »Perzija je domovina Šadrvana, od njih su ga poprimili Arapi i Turci su ih proširili na Balkanski poluotok.«[mrtav link]