Vladimir Tatljin
Vladimir Tatlin punim imenom Vladimir Jevgrafovič Tatlin (* Moskva, 28. decembar 1885. – † Moskva, 31. maj, 1953., bio je sovjetski slikar, kipar i scenograf, danas poznat po svom vizionarskom projektu za Spomenik Trećoj Internacionali iz 1920.[2]
| Vladimir Tatlin Владимир Евграфович Татлин | |
|---|---|
| konstruktivizam | |
 fotografija mladog Tatlina | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 28. decembar 1885. Moskva,  Rusko Carstvo[1] |
| Smrt | 31. maj, 1953. Moskva,  Sovjetski Savez |
| Opus | |
| Polje | slikarstvo - kiparstvo - scenografija |
| Praksa | Sovjetski Savez |
| Znamenita djela | |
Biografija uredi
Vladimir Tatlin rođen je u relativno imućnoj građanskoj porodici, otac mu je bio inžinjer na željeznici, koji se zbog posla često selio - pa je rano djetinstvo proveo u Harkovu. Bio je nemiran duh, pa je još kao dijete (14 godina) pobjegao je od kuće, jedan dio mladosti radio je kao mornar po Crnome moru.[1] Nakon te avanturističke faze upisao se na Likovnu akademiju u Moskvi ali su ga zbog nediscipline izbacili, pa se preselio u grad Penzu i tamo od 1905 - 1910. završio njihovu umjetničku školu. Od 1911. živi u Moskvi u kojoj se bavio kojekakvim poslovima, od pomoćnog dekoratera u teatru]], do vođenja vlastite slikarske škole.[1] Tu se upoznao sa brojnim avangardnim umjetnicima, koji su snažno uticali na njegov daljni razvoj. Pored očiglednog talenta za crtanje, Tatlin je imao i talent za muziku - odlično je svirao banduru (vrsta ukrajinske tambure) i pjevao, pa je kao bandurist nastupao u Berlinu 1914.[1]
Nakon tog uputio se u Pariz, gdje se upoznao sa Pablom Picassom, osobito su ga impresionirali njegovi eksperimenti sa reljefima od metala, drva i kartona. Tako da se po povratku u Moskvu i on počeo baviti sličnim stvarima koje nazvao oslikani reljefi. Prvi put ih je izložio na izložbi futurista u Sankt Peterburgu u februaru 1915. one su ga proslavile u krugu moskovskih umjetnika, koji se sa njim kao jednim od lidera razvio u pokret poznat kao konstruktivizam.[2]
_03.jpg)
.jpg)
Konstruktivisti su bili oduševljeni pristalice Oktobarske revolucije jer su mislili da novo društvo - traži i nove umjetničke forme, isto tako i ruski revolucionari onog vremena - mislili su slično. Tatlin je shvatio da revolucija ne samo da nameće nove obveze i odgovornost prema umjetnosti, već i da nova umjetnost mora biti bitan i nužni dio revolucionarnog razvoja - dakle ni nova, ni stara, već adekvatna[3], misleći pritom da se netreba odbaciti sve ono od ranije, ali i da netreba u svemu inzistirati na novom. On se osobno prihvatio posla organiziranja kulture u novom društvu postavši nešto kao oblasni komesar za tu djelatnost.
Kao takav dobio je narudžbu 1919. za izradu budućeg Sjedišta Treće Internacionale i spomenika Oktobarskoj revoluciji - koji se trebao podići u Lenjingradu.[2] Tatlin je sa svojim suradnicima, napravio model visok skoro 7 m (6,7m) svog nebičnog tornja - prve potpuno geometrijske arhitektonske forme, koja je izložena za vrijeme 8. Sveruskog kongresa Sovjeta održanog u decembru u Moskvi 1920.[2]
Njegov čudesni babilonski toranj trebao je biti visok 396 m, dakle najviša građevina na svijetu u to vrijeme (Eiffelov toranj ima samo 300). Ono što je Tatlin zamislio - bilo je previše avangardno za to vrijeme. To je bila ogromna čelična spiralna konstrukcija - koja je trebala biti nosač za njegovu unutrašnjost; od stakla i čelika; u obliku kocke, cilindara i stožaca koji bi se okretali oko svoje osi - svaki u svom pravcu.[2] U njima su trebali biti uredi konferencijske dvorane i biblioteke Treće Internacionale, kako Sovjetski Savez nije imao novaca da to ostvari - sve je ostalo na njegovoj maketi.[2]
Nakon tog se Tatlin povukao iz javnog života i radio kao predavač po umjetničkim školama u Moskvi i Kijevu negdje do 1930.[1]
Oko 1927. Tatlin je započeo eksperimentirati sa skulpturama nalik na letećeg zmaja koje je nazvao Letatlin, njihova forma postala je njegova preokupacija do kraja života. Od 1933. Tatlin radi intenzivno kao scenograf po moskovskim teatrima[2], sve do kraja života.
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Владимир Евграфович Татлин” (ruski). МАСЛОВКА. Pristupljeno 08. 11. 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 „Vladimir Yevgrafovich Tatlin” (engleski). Encyclopedia Britannica. Pristupljeno 08. 11. 2012.
- ↑ „Tatlin’s new art for a new world” (engleski). World Socialist Web Site. Pristupljeno 08. 11. 2012.
