Slavko Bjelajac
Slavko Bjelajac (1905–1965), je bio četnički komandant u Lici u drugom svetskom ratu.
Slavko Bjelajac je, zajedno sa nekim drugim četnicima, sa vlastima NDH postigao sporazum o borbi protiv partizana 17. prosinca 1942. godine.[1][2]
U toku operacije Vajs, njegove trupe su od strane fašističke Italije upotrebljene za napad na slobodnu partizansku teritoriju, poznatu pod nazivom Bihaćka republika. Izveštaj četničkih komandanata Baćovića i Radojlovića upućenih Zahariju Ostojiću sredinom januara 1943. godine svedoči da su četničke trupe bile pod direktnom komandom Italijana, bez veze sa ostalim četničkim trupama:
Slavko Bjelajac izdvojen i bez veze sa nama. Ima široku prostoriju (3.100 četnika). Njemu komanduje samo II Italijanska armija. S nama ne sme da ima veze.[3]
U izveštaju Mladena Žujovića generalu Mihailoviću od 6. avgusta 1943. stoji sledeće:
Suvišna potčinjenost Italijanskoj politici navela je Bjelajca na neopravdano napuštanje Like i on sada drži jedan uzan sektor, kao što znate, koji se može smatrati kao zastor ili mostobran, čija je dužnost zaštita Italijanskog garnizona na Rijeci i Sušaku.[4]
Kapitulacijom Italije došlo je do raspadanja Ličkog četničkog korpusa, koji je bio pod komandom potpukovnika Slavka Bjelajca.[4]