Seli (pleme)

Seli (latvijski: Sēļi, litvanski: Sėliai od livonskog Sälli= Gorštaci) bilo je jedno od baltskih plemena, koje se za Livonskog križarskog rata opiralo nasilnom pokrštavanju i okupaciji od strane njemačkih i viteških redova.

Seli sēļi
Karta razmještaja baltskih plemena početkom 13. vijeka Karta razmještaja baltskih plemena početkom 13. vijeka

Historija

Seli su živjeli u kraju zvanom Selija, koji se prostirao po današnjoj jugoistočnoj Latviji i sjeveroistočnoj Litvaniji.

Seli se prvi put spominju u 13. vijeku u Kronici Henrika od Livonije i Livonskoj rimovanoj kronici. Spominju se i na kopijama karata Klaudija Ptolomeja iz 12-13. vijeka, ali kako se radi o kopijama nije baš sigurno da se doista radi o njima.

Zna se da su u 13. vijeku imali oko 30 gradina i prijestolnicu u utvrdi Sēlpils, koju je Livonsko bratstvo mača zauzelo 1208.

Seli i njihov jezik egzistirali su otprilike do 15. vijeka, kad su se asimilirali sa drugim srodnim plemenima, i tako pomogli etnogenezi današnjih Latvijaca i Litvanaca.

Vanjske veze

• sēļi (lt)