Samuel ibn Naghrela

Samuel ibn Naghrela (hebrejski: שמואל הלוי בן יוסף הנגיד, Sh'muel HaLevi ben Yosef HaNagid; arapski: أبو إسحاق إسماعيل بن النغريلة‎ Abu Iṣḥāq Ismā‘īl bin an-Naghrīlah), također poznat kao Samuel HaNagid (hebrejski: שמואל הנגיד, Shmuel HaNagid, dosl. Samuel Princ), (993 - iza 1056) bio je jevrejski talmudski učenjak, gramatičar, pjesnik, političar i državnik koji je živio u Iberiji pod maurskom vlašću.

Rođen je u Meridi, iz koje je pobjegao u Cordobu kada su 1013. grad osvojili Berberi iz Sjeverne Afrike. Neko vrijeme je radio kao trgovac u Malagi, a potom se preselio u Granadu gdje je postao prvo poreznik, a potom pomoćnik vezira berberskom (ziridskom) kralju Habbus al-Muzaffaru. Nakon Habusove smrti 1038. je pomogao njegovom sinu Badisu da osvoji prijestolje, za što je nagrađen mjestom vezira. Godine 1047. je vodio granadsku vojsku u pobjedonosnoj bitci protiv savezničkih vojski Berbera, Seville i Malage; ona ga je potakla da napiše pjesmu u znak zahvalnosti Bogu. Nakon smrti ga je naslijedio sin Joseph koji će postati žrtvom masakra Jevreja 1066.