Rustamidi
Rustamidi (ili Rustumidi, Rostemidi) su bili pripadnici dinastije ibadijskih haridžitskih imama koji su vladali centralnim Magrebom od 776. do 909. Sjedište rustamidske države je bio grad Tahert u današnjem Alžiru. Ime su dobili po perzijskom[1][2][3] ibadijskom vođi Abd ar-Rahman ibn Rustamu koji je nastojao osnovati ibadijsku državu u Ifrikiji za vrijeme meteža koji je nastao u Kalifatu 740-ih i 750-ih. Država, koja se na svom vrhuncu uspjela proširiti do Jabal Nafuse u Libiji, uništena je od strane Fatimida 909.
.PNG)
Rustamidslki imami uredi
- Abd ar-Rahman ibn Rustam ibn Bahram (776-784)
- Abd al-Wahhab ibn Abd ar-Rahman (784-832)
- Aflah ibn Abd al-Wahhab (832-871)
- Abu Bakr ibn Aflah (871)
- Muhammad Abul-Yaqzan ibn Aflah (871-894)
- Yusuf Abu Hatim ibn Muhammad Abil-Yaqzan (894-897)
- Yaqub ibn Aflah (897-901)
- Yusuf Abu Hatim ibn Muhammad Abil-Yaqzan, again (901-906)
- Yaqzan ibn Muhammad Abil-Yaqzan (906-909)
Izvori uredi
- ↑ Britannica Encyclopedia, pristup 18. XII 2008.
- ↑ "The Places where Men Pray Together", pg. 210.
- ↑ Based on Britannica 2008: The state was governed by imams descended from ʿAbd ar-Raḥmān ibn Rustam, the austere Persian who founded the state.
Literatura uredi
- Wheatley, Paul, "The Places where Men Pray Together: Cities in Islamic Lands, Seventh Through the Tenth Centuries", Published by University of Chicago Press, 2001, ISBN 0-226-89428-2.
- The Encyclopedia of World History Arhivirano 2008-11-18 na Wayback Machine-u
- Card of Rustamid or Tahert Kingdom.
- Rustamid Dynasty Encyclopedy Britanica.
