Ringstrasse
Ringstraße ili samo Ring (hrvatskosrpski: Prsten) kako je Bečani zovu od milja[1] je raskošna kružna avenija oko historijskog centra grada Innere Stadt (1 bezirk), jedan od zaštitnih znakova grada na Dunavu.
Ringstraße
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 48°12′N 16°21′E / 48.200°N 16.350°E | |
 Austrija
|
|
Historija nastanka i karakteristike uredi
Izgradnja bečkog Ringa otpočela je dekretom cara Franje Josipa I. od 20. decembra 1857. da se sruše gradski bedemi i izravnaju glasije i na tom mjestu izradi bulevar.[1] Njega su na to potakle loša iskustva iz bečke revolucionarne 1948., kao i iskustva Francuske revolucije 1848. i pariški urbanizam Haussmanna koji je izgradnjom velikih bulevara, želio spriječiti sve buduće blokade dotad uskih uličica, i lakšu intervenciju vojske.
Nakon tog je raspisan međunarodni urbanistički natječaj za uređenje tog prostora na kom su 1858. izabrana tri projekta koje su ponudili arhitekti; Ludwig Förster, August Sicard von Sicardsburg i Eduard van der Nüll / Friedrich Stache.[1]
Bulevar dug 6,5 km, širok 57 m., sa dvije paralelne avenije, svečeno su pustili u promet 1. maja 1865.[1] sam car sa caricom Sisi.
Između 1869. i 1888. izgrađena je većina novih monumentalnih građevina duž bulevara, među njima su najznačajnije;
- Bečka državna opera arhitekti Sicardsburg i Nüll
- Naturhistorisches Museum, Kunsthistorisches Museum, Burgtheater i Neue Burg arhitekti Semper i Hasenauer
- Rathaus arhitekt Friedrich von Schmidt
- Votivkirche, Univerzitet u Beču, Österreichischen Museums für Kunst und Industrie i Kunstgewerbeschule arhitekt Ferstel
- Burza, Parlament, Akademie der bildenden Künste arhitekt Hansen
Ovi objekti su uglavnom financirani novcem od prodaje materijala i zemljišta dobijenih rušenjem bedema i glasija. Duž čitave Ringstraße izgrađeni su i uređeni brojni parkovi i perivoji; Burggarten, Volksgarten, Rathauspark i Stadtpark. Zbog monumentalnosti i elegancije građevina duž bulevara uveden termin Ringstraßenstil (stil bečkog Ringa) u historiju umjetnosti.[1]
U odnosu na slične građevine po drugim velikim gradovima, građene u ista vremena, privatne kuće na Ringstraße su unatoč svoje elegancije i veličine, relativno skromne, tako da se ne mogu zvati palače bogate aristokracije. Danas se ti objekti uglavnom koriste kao uredske zgrade i prostor za trgovine. Ringstraße je danas poznat po luksuznim hotelima, a nekad je bio poznat po svojim kavanama koje postepeno nestaju. Dio Ringstraße između Rathausa i Parlamenta koristi se za parade, demonstracije i druge manifestacije poput Prvog maja). Kad je Ringstraße zatvoren za promet, koristi se paralelni bulevar Landesgerichtsstraße, koji je izgrađen za potrebe gradnje Ringa tako da ga i danas zovu Lastenstraße (teretna cesta).[1]
Sekcije Ringstraße uredi
Ringstraße je podjeljen na nekoliko sekcija, koje danas imaju različita imena, tako da okružuje historijsku jezgru grada Innere Stadt samo sa tri strane, dok se sa sjevernoistočne strane, gdje se proteže duž Dunavskog kanala avenija zove Franz-Josephs-Kai.
Počevši od sjeverozapada sekcije Ringstraße su;
- Schottenring (dio uz dominikanski samostan Schottenstift)
- Universitätsring (sve do aprila 2012. Dr.-Karl-Lueger-Ring)
- Dr.-Karl-Renner-Ring (nazvan po političaru Karlu Renneru)
- Burgring (dio koji se proteže duž Hofburga)
- Opernring (dio koji se proteže duž Državne Opere)
- Kärntner Ring (dio kod ulice Kärntner Straße)
- Schubertring (nazvan po Franzu Schubertu)
- Parkring (dio koji se proteže pored gradskog parka)
- Stubenring (nazvan po dijelu gradskih zidina iz 1156. koji je bio na tom mjestu Stubenbastei)
Galerija slika sa Ringstraße uredi
-
-
Café Prückel -
-
-
-
-
Volksgarten -
.JPG)
