Wikipedija

Radohova


Koordinate: 44° 28′ 06" SGŠ, 17° 31′ 55" IGD Radohova je naseljeno mjesto u općini Kotor Varoš, Bosna i Hercegovina. U stvarnosti to je niz padinskih sela – zaselaka, koja se prostiru od Uličkog potoka do izvorišta Demićke (lijeve pritoke Vrbanje) i Djevojačke ravni, u rasponu od 10-ak kilometara.

Radohova
Osnovni podaci
Država  Bosna i Hercegovina
Entitet Republika Srpska
Opština/Općina Kotor Varoš
Stanovništvo
Stanovništvo ((1991)) 700
Geografija
Koordinate 44°28′06″N 17°31′55″E / 44.4683°N 17.5319°E / 44.4683; 17.5319
Radohova na mapi Bosne i Hercegovine
Radohova
Radohova
Radohova (Bosne i Hercegovine)

Administrativno područje Radohova obuhvata sela: Ulice, Letići, Lapići, Traljići, Gigovići, Demići i Dunići.

Na popisu stanovništva 1991. na tom prostoru je živjelo ukupno 700 stanovnika[1][2], a prema preliminarnim rezultatima popisa 2013. bilo ih je 267.

Geografija uredi

Radohova obuhvata niz zaselaka na padinama Zastijenja na nadmorskim visinama od 640–850 m i pojasu dugom oko 10 km. Lokalnim putevima, svi zaseoci imaju izlaz na regionalnu cerstu R-440: Šiprage − Kotor-Varoš − Banja Luka.[3][4][5][6]

Historija uredi

Najveći zaseoci Radohovei da su veoma stara naselja na nepristupačnim lokacijama, pa se pretpostavlja da je njihva daleka historija vezana za događaje u dolini Vrbanje, od autohtonog starobosanskog naselja i Ilira do današnjih dana. Iznad Dunića su otkriveni i ostaci nekropole stećaka.

U toku Drugog svjetskog rata, Radohova je bila ustanički kraj, sa više prvoboraca Narodnooslobodilačkog rata.

Ispod Dunića stijena i Demića, u klisuri Demićke bila je smještena partizanska Divizijska bolnica, koja je višekratno bombardirana (za vrijeme Šeste neprijateljske ofanzive).[7]

Do 15. maja 1944. kada su zbog bombardovanja bolnice iz vazduha, koja je bila delimično oštećena, teški ranjenici prebačeni u s. Demiće u blizini bolnice (na tri četvrt sata udaljenosti), a lakši smešteni u bajte u gustoj jelovoj šumi, kroz ovu bolnicu prošlo je 536 ranjenika i bolesnika, od čega 152 obolela od pegavca, 229 ranjenika i 155 ostalih, među njima i više promrzlih. Pored prve banjalučke operacije koja je pred sanitetsku službu na teritoriji Bosanske krajine i srednje Bosne postavila obimne zadatke, od značaja za njen rad u ovom periodu u srednjoj Bosni, iako u manjem obimu, bile su borbe u septembru 1944. godine za Prnjavor, Kotor Varoš, docnije Doboj i Teslić, kao i drugi napad na Banju Luku.[8]

Tokom rata u Bosni i Hercegovini (1992-95.), Vojska Republike Srpske, policijske i paravojne snage su porušili okolna bošnjačka sela, osobito ona uzvodno uz Vrbanju do Kruševa Brda, kao i sva bošnjačka sela nizvodno do Banje Luke.[9][10][11][12][13]. Lokalno stanovništvo je ubijano, a glavnina je protjerana. Nakon 1996., većina šipraških bošnjačkih sela je djelimično obnovljena, zahvaljujući Vladi i vojnicima Luksemburga, tj. bataljonu BELUGA (skr. od: Belgium – Luxembourg – Greece – Austria; u okviru EUFOR-SFOR-a. Među neobnovljenim naseobinama su Demići, Selačka i još neka.[14][15][16][17][18][19][20]

Hronologija uredi

Stanovništvo uredi

Nacionalnost 1991.
Srbi 49
Muslimani 644
Hrvati 0
Jugosloveni 4
ostali 3
Ukupno 700
Radohova; Popis 2013: Ukupno 267 stanovnika
Godina popisa 1991. 1981. 1971.
Bošnjaci 644 (92,00%) 625 (90,97%) 680 (85,10%)
Srbi 49 (7,00%) 36 (5,24%) 113 (14,14%)
Hrvati 0 0 4 (0,50%)
Jugoslaveni 4 (0,57%) 26 (3,78%) 1 (0,12%)
Ostali i nepoznato 3 (0,42%) 0 1 (0,12%)
Ukupno 700 687 799

Privreda uredi

Vidi još uredi

Literatura uredi

  1. ↑ Zolić H., Ur. (1993): Knjiga: Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991. Statistički bilten br. 234, Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine, Sarajevo.
  2. ↑ Internet – izvor: Popis po mjesnim zajednicama - http://www.fzs.ba/Podaci/nacion%20po%20mjesnim.pdf Arhivirano 2013-10-05 na Wayback Machine-u.
  3. ↑ http://www.kartabih.com/.
  4. ↑ Vojnogeografski institut, Izd. (1963): Šiprage (List karte 25.000, Izohipse na 10 m). Vojnogeografski institut, Beograd.
  5. ↑ Spahić M. et al. (2000): Bosna i Hercegovina (1:250.000). Izdavačko preduzeće „Sejtarija“, Sarajevo.
  6. ↑ Mučibabić B., Ur. (1998): Geografski atlas Bosne i Hercegovine. Geodetski zavod BiH, Sarajevo, ISBN 9958-766-00-0.
  7. ↑ Samardžija S. (1983): Četrnaesta srednjobosanska NOU brigada. Skupština opštine Prnjavor, Banja Luka.
  8. ↑ Đondović R., Ur. (1989): Sanitetska služba u narodnooslobodilačkom ratu Jugoslavije 1941-1945, Knj. 2: Nastanak i razvoj sanitetske službe u oružanim snagama narodnooslobodilačkog pokreta u Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori, Hrvatskoj i Makedoniji; Biblioteka Ratna prošlost naroda i narodnosti Jugoslavije, knj. 361. Monografija Jedinica NOV i PO Jugoslavije, Knj. 150). Vojnoizdavački i novinski centar, Sanitetska uprava SSNO, Beograd.
  9. ↑ Gutman R. (1993): A witness to genocide: The 1993 Pulitzer Prize-Winning Dispatches on the "Ethnic Cleansing" of Bosnia. Macmillan Publishing Company, Inc., New York, ISBN 9780020329954.
  10. ↑ Beč J. (1997): Pucanje duše. Samizdat B92, Beograd, ISBN 86-7208-010-6.
  11. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2015-12-26. Pristupljeno 2017-02-26. 
  12. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2015-12-26. Pristupljeno 2017-02-26. 
  13. ↑ Fena, Agencija (2013): Obilježavanje 21. godišnjice stradanja Bošnjaka u Kotor-Varoši – Još se traži 277 osoba. Avaz, 03. 11. 2013.
  14. ↑ http://www.euforbih.org/
  15. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2014-10-17. Pristupljeno 2017-02-26. 
  16. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2009-04-24. Pristupljeno 2009-04-24. 
  17. ↑ http://www.military.ie/overseas/current-missions/eufor-sfor/
  18. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2015-04-03. Pristupljeno 2021-08-11. 
  19. ↑ http://www.nato.int/sfor/organisation/mission.htm
  20. ↑ [1]

Vanjske veze uredi

  Portal Bosna i Hercegovina
Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Radohova&oldid=41567742