Olimpiodor iz Tebe
Olimpiodor iz Tebe u Egiptu (grč. Ὀλυμπιόδορος ὁ Θηβαῖος, 5. vek) bio je kasnoantički odnosno vizantijski pisac, pesnik i istoričar, Grk i paganin.
Za Olimpiodorov književni opis, posebno za istorijsko delo, bila su naročito važna putovanja koja je preduzeo. U Atini se upoznao sa tamošnjom filozofskom školom, a u Rimu se oduševljavao njegovim građevinama. Upoznao se sa varvarima, njihovim vođama i običajima. Bio je u diplomatskoj misiji kod Huna, na istočnoj obali Crnog mora (412) te kod njega i nalazimo prve spomene Huna u Evropi. Njegovo istorijsko delo, Istorijske priče, poznato je samo po Fotiju: sastojalo se od 22 knjige i obrađivalo period od 407. do 425. godine. Njegovo interesovanje uglavnom je vezano za zapadne delove Rimskog carstva. Ovo delo bilo je posvećeno caru Teodosiju II. Fotije je preneo važne istorijske podatke iz ovog dela kao i Olimpiodorove poglede o istoriji društva. Fotiju se ne sviđa Olimpiodorov običan jezik i stil bez ukrasa i forme, ali priznaje mu izvanrednu jasnoću u izlaganju. U knjizi je bio opisan i sukob između stranaka koji je tada potresao carstvo, sukob između rimske i provarvarske stranke. Junaci dela bili su Stilihon i kćerka Teodosija I, Gala Placidija, čiji je prvi muž bio varvarski vođa Ataurf. Delo je davalo i zanimljive opise života u Raveni. Delo se završava 425, kada je na presto stupio Valentinijan III. Olimpiodor je bio cenjen zbog verodostojnosti podataka.