Nicolás Salmerón y Alfonso
Nicolás Salmerón Alonso (10. april 1838 – 21. septembar 1908) je bio španski republikanski političar koji je godine 1873. služio kao treći po redu predsjednik kratkotrajne Prve španske republike.
| Nicolás Salmerón | |
|---|---|
.jpg) Portret koji je izradio Federico de Madrazo | |
| predsjednik Izvršne vlasti | |
| Na položaju 18. jul 1873 – 7. septembar 1873 | |
| Prethodi | Francisco Pi y Margall |
| Slijedi | Emilio Castelar y Ripoll |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 10. 4. 1838. Alhama de Almería, Provincija Almería, Španija |
| Smrt | 21. 9. 1908. (dob: 70) Pau, Francuska |
| Politička stranka | Demokratska stranka Stranka republikanske unije Napredna sranka |
| Potpis |  |
Salmeron je na mjestu predsjednika naslijedio Francisca Pija y Margalla, također strastvenog republikanca koji se smatrao previše "kompromiserskim". On sam je, međutim, bio prisiljen odstupiti kada su mu generali rekli da se anti-republikanske pobune ne mogu ugušiti bez strijeljanja, a što on, kao beskompromisni protivnik smrtne kazne nije htio pristati. Naslijedio ga je Emilio Castelar, koga je Salmeron početkom 1874. napao u Cortesu. Taj je događaj bio okidač za puč kojim je general Francisco Serrano formirao novu privremenu vladu i pokrenuo lanac događaja koji će dovesti do restauracije monarhije. Salmeron je otišao u egzil iz koga se vratio 1881. godine te od 1886. služio kao zastupnik u Cortesu. Njegovi su stavovi postali sve umjereniji, te je 1907. godine, nedugo pred smrt, preživio atentat radikalnog republikanca.