Majorijan
Julije Valerije Majorijan (novembar 420 — 7.8. 461), poznat kao Majorijan, je bio uzurpator koji uspjeva legalizirati svoj položaj cara Zapadnog rimskog carstva čiji će postati poslednji efektivni car od 457. pa do 461 godine.
Majorijan se istakao kako vojskovođa koji je pobedio Franke i Alemane, a potom se zajedno s Ricimer pobunio i porazio uzurpatora Avita kojeg su na tron postavili Vizigoti. Nekoliko meseci nakon pobune Majorijana je za cara njegov tadašnji partner u pobuni Ricimer, što je izazvalo protivljenje Lava I, cara Istočnog rimskog carstva, za kojega je Majorijana bio običan uzurpator. Bez obzira na početno neslaganje zbog uspešne diplomacije i vojnih akcija protiv barbara on će ipak nakon osam meseci biti priznat za legitimnog cara.
Nakon preuzimanja vlasti Majorijan koji je pre svega bio vojnik je dobio prvi izazov svojoj vladavina tokom novog vandalskog pljačkaškog napada na Italiju 458 kojega će uspešno poraziti u bitki kod Siunesse na obali tirenskog mora. Ubrzo potom car je svoju vojsku usmerio na Rimsku Galiju okupiranu od Burgunda i Vizigota. Prvi na udaru su bili Vizigoti koje je porazio u bitki za Arles krajem iste godine, nakon čega oni potpisuju kapitulaciju to jest vraćaju osvojene teritorije izvan Akvitanije,a oni sami ponovno postaju vazali Rima. Zadnji deo ovog brzog Galskog rata postaje napada na Burgunde i opsada njihovog Liona koji će ubrzo kapitulirati.
.
Pošto je stanje u rimskoj galiji nakon ovih operacija bilo dovedeno u red Majorijan se okrenuo Hispaniji koju su osvojili Svevi i Africi koju kontroliraju Vandali od 440. godine. Pobednički rat protiv Sveva će biti vođen u 459-460. godini dok su istovremeno Vandali postali očajni svesni nemogućnosti svoje obrane od buduće rimske invazije. Na kraju oni će iskoristiti nezadovoljstvo delova rimskih plemića protiv dovođenja u red stanja u državi tako što će potplatiti ljude da zapale rimsku flotu koja se gradila u Kartageni.
Kako je tim uništenjem flote Majorijan izgubio mogućnost invazije Afrike, on se 460. godine početo vraćati u Italiju.
Svojim dobro zamišljenim administrativnim mjerama za obnovu rimske države tokom 4 godine vladavine Majorijan je uspeo razbjesniti crkvu i rimske plemiće. Prva od tih mjera je bilo sređivanje pitanja skupljanja poreza kako bi onemogućio pljačke državnih službenika s jedne i izbjegavanje plaćanja poreza plemića s druge strane što oni koji su u tome učestvovali nisu "dobro" primili. Druga odluka koja je razbjesnila pre svega crkvu, ali i plemića je bila zabrana djevojkama da uđu u crkvu, postanu časne sestre pre 40 godine života. Cilj te odluke je postalo pre svega povećanje nataliteta, ali se ticala i isplate miraza.
Koristeći te Majorijanove odluke protiv njega, kao i uništenje flote Ricimer je sklopio zaveru s rimskim senatom tako da kada se car vratio iz Galije 461. godine on ga je uhapsio i pogubio. Njegovom smrću počinje završni samrtni hropac Zapadnog Rimskog Carstva
| Prethodnik: Avit |
Zapadnorimski carevi | Nasljednik: Libije Sever |
