Kalcijum jodid
Kalcijum jodid je neorgansko jedinjenje sa formulom CaI2. Ova bezbojna delikvescentna čvrsta materija je veoma rastvorna u vodi. Njene osobine su slične srodnim solima, kao što je kalcijum hlorid. On se koristi u fotografiji[4].
| Kalcijum jodid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 10102-68-8  , 13640-62-5 (tetrahidrat) | ||
| PubChem[1][2] | 66244 | ||
| ChemSpider[3] | 59629
| ||
| UNII | 8EKI9QEE2H
| ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | EV1300000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | CaI2 | ||
| Molarna masa | 293.887 g/mol (anhidrat) 365.95 g/mol (tetrahidrat) | ||
| Agregatno stanje | beli prah | ||
| Gustina | 3.956 g/cm³[4] | ||
| Tačka topljenja |
779 °C (tetrahidrat) sa dekompozicijom | ||
| Tačka ključanja |
1100 °C | ||
| Rastvorljivost u vodi | 64.6 g/100 mL (0 °C) 66 g/100 mL (20 °C) 81 g/100 mL (100 °C) | ||
| Rastvorljivost | rastvoran u acetonu i alkoholima | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | Romboedralna, hP3 | ||
| Kristalografska grupa | P-3m1, No. 164 | ||
| Geometrija molekula | oktaedralna | ||
| Opasnost | |||
| EU-indeks | Nije na listi | ||
| NFPA 704 |
 0
2
1
| ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | kalcijum fluorid kalcijum hlorid kalcijum bromid | ||
| Drugi katjoni | berilijum jodid magnezijum jodid stroncijum jodid barijum jodid | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Reakcije uredi
Henri Moisan je prvi izolovao kalcijum 1898. redukujući kalcijum jodid čistim natrijumom[5]:
Kalcijum jodid se može formirati tretiranjem kalcijum karbonata, kalcijum oksida, ili kalcijum hidroksida sa jodovodonikom:[6]
Kalcium jodid sporo reaguje sa kiseonikom i ugljen dioksidom na vazduhu, pri čemu se oslobađa jod, koji je odgovoran za mutno žutu boju nečistih uzoraka.[7]
- 2 CaI2 + 2 CO2 + O2 → 2 CaCO3 + 2 I2
Reference uredi
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ 4,0 4,1 Turner, Jr. Francis M., ur. (1920). The Condensed Chemical Dictionary (1st izd.). New York: Chemical Catalog Co.. str. 127. Pristupljeno 08. 12. 2007.
- ↑ Mellor Joseph William (1912). Modern Inorganic Chemistry. Longmans, Green, and Co. str. 334. Pristupljeno 08. 12. 2007.
- ↑ Gooch Frank Austin, Walker Claude Frederic; link (1905). Outlines of Inorganic Chemistry. Macmillan. str. 340. Pristupljeno 08. 12. 2007.
- ↑ Jones Harry Clary; link (1906). Principles of Inorganic Chemistry. Macmillan. str. 365. Pristupljeno 08. 12. 2007.
