Institut Mihajlo Pupin
Ovaj članak zahtijeva sređivanje kako bi ispunio Wikipedijine standarde kvaliteta. Pomozite u njegovom poboljšanju tako što ćete ga urediti. |
Institut "Mihajlo Pupin" je vodeća naučnoistraživačka i privredna organizacija u Srbiji i najveći i najstariji Institut na polju primene informaciono-komunikacionih tehnologija. U realizaciji proizvoda i usluga Instituta ostvaruje se sinteza naučnih i inženjerskih znanja i veština iz svih oblasti tehnike, a poseban akcenat je na primenjenim naučnim i stručnim znanjima iz oblasti elektronike, automatike, računarstva, telekomunikacija, informatike i softverskog inženjerstva.
Ponuda Insituta “Mihajlo Pupin” obuhvata brojna rešenja u domenu informaciono-komunikacionih tehnologija među kojima se ističu sledeći proizvodni programi:
- Upravljanje procesima
SCADA sistemi (hardver i softver), optimizovani za velike i geografski rasprostranjene sisteme snabdevanja, sistemi za kontrolu i nadgledanje u procesnoj industriji.
- Menadžerski informacioni sistemi
Alati za odlučivanje i podršku u donošenju investicionih odluka, namenski sistemi za pretraživanje baza podataka, višenamenske ERP aplikacije
- Upravljanje saobraćajem
Sistemi za naplatu putarine na autoputevima, upravljanje saobraćajem u velikim gradovima, automatsko praćenje vozila bazirano na GPS tehnologiji
- Zaštita informacija
Kripto uredjaji, rešenja za zaštitu komunikacija u telefonskim i radio mrežama.
- Telekomunikacije
Oprema za prenos podataka po vodovima visokog napona - komunikaciono rešenje za bezbedan i efikasan rad elektronenergetskog sistema.
- Komponente za selekciju i stabilizaciju frekvencije
Proizvodi za kontrolu frekvencije za standardne industrijske i specifične namene, uključujući kristale kvarca, kristalne oscilatore, kristalne filtre i magnetne materijale.
Istorijat
Kao godina osnivanja Instituta “Mihajlo Pupin” uzima se 1946, kada Srpska Akademija Nauka (SAN) osniva dva instituta i to: Institut za telekomunikacije i Institut za elektroniku. Iz sastava ova dva instituta Vlada FNRJ osniva 1947. godine Centralni radio-institut Vlade FNRJ, a potom 1948. godine, iz njegovog sastava, Ministarstvo za elektroprivredu osniva Institut za elektroprivredu. Srpska Akademija Nauka 1950. godine objedinjuje pomenuta četiri instituta, nastala u prethodnom periodu, u Institut za ispitivanje električnih pojava “Nikola Tesla”, a Izvršno veće Narodne skupštine Narodne Republike Srbije 1959. godine iz sastava Instituta “Nikola Tesla” izdvaja grupu naučnika i istraživača i osniva Institut za elektroniku i telekomunikacije "Mihajlo Pupin". Tada se prvi put pominje u nazivu Instituta ime našeg velikog naučnika.
Izvršno veće Skupštine Narodne Republike Srbije i suosnivači: Elektrotehnički fakultet, Ei Niš i Energoprojekt, izdvajaju 1961. godine dve laboratorije iz Instituta za nuklearne nauke "Boris Kidrič" u Vinči i to: Laboratoriju za automatiku i Laboratoriju za digitalnu tehniku i priključuju ih Institutu za automatiku i telekomunikacije "Mihajlo Pupin" i pri tome, istovremeno, vrše njegovu temeljnu reorganizaciju. Konstituisanje Instituta je u potpunosti završeno 1961. godine kada su oformljene sve laboratorije od kojih neke i danas rade pod istim ili sličnim imenom.
U periodu od 1961. do 1998. godine Institut "Mihajlo Pupin" prolazi kroz razne organizacione forme od: Organizacije udruženog rada (1974.) sa osam OOUR-a, zatim jedinstvene Radne organizacije sa osam radnih jedinica (1980.), preko Naučnoistraživačke organizacije (1989.), potom Deoničarskog društva u mešovitoj svojini (1990.), Društvenog preduzeća (1995.) do sadašnjeg Društvenog naučnoistraživačkog preduzeća Institut "Mihajlo Pupin" (1998.), koje je organizovano u formi tzv. mešovitog holdinga sastavljenog od matičnog preduzeća – Institut ’’Mihajlo Pupin’’ i sedam ćerki kompanija.
Medjutim, bez obzira na promene u pravnom statusu, Institut ‘’Mihajlo Pupin’’ je potpuno tržišno orijentisana kompanija čiji opstanak na tržištu zavisi od toga šta od svog naučnoistraživačkog rada može da pretoči u projekte i proizvode i plasira na domaćem ili medjunarodnom tržištu. Zbog toga se Institut razvijao i kao naučnoistraživačka institucija i kao high-tech kompanija.