His Glorious Night
His Glorius Night (sh. Njegova slavna noć) je američki crno-bijeli film snimljen 1929. u režiji Lionela Barrymorea, poznat kao prvo zvučno ostvarenje u filmografiji Johna Gilberta, dotadašnje zvijezde nijemih filmova, ali i po komercijalnom neuspjehu koji mu je uništio karijeru.
| His Glorious Night | |
|---|---|
 reklama za film | |
| Režija | Lionel Barrymore |
| Producent | Irving Thalberg (van špice) |
| Scenario | Willard Mack |
| Predložak | Olympia; autor: Ferenc Molnár |
| Uloge | John Gilbert Catherine Dale Owen |
| Muzika | Lionel Barrymore |
| Fotografija | Percy Hilburn |
| Montaža | William LeVanway |
| Distribucija | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Datum(i) premijere | 28. 9. 1929
|
| Trajanje | 80 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
Film predstavlja adaptaciju kazališne drame Olympia mađarskog književnika Ferenca Molnara. Gilbert u njemu tumači lik kapetana Kovacsa, konjičkog oficira u vojsci jedne fiktivne monarhije, a u koga je zaljubljena princeza Orsolini, čiji lik tumači Catherine Dale Owen. Radnja prikazuje kako njihovu vezu pokušava okončati kraljica (čiji lik tumači Nance O'Neill), a što kapetan Kovacs pokušava spriječiti fabricirajući dokaze o skandalu kojim bi ucijenio kraljicu.
Gilbertu je His Glorious Night zapravo bio drugi zvučni film, s obzirom da je nešto ranije snimio Redemption, ali je njegova premijera bila odgođena za godinu dana. Zvučni debi Gilberta, koji je dotada uživao status jedne od najvećih i najbolje plaćenih hollywoodskih zvijezda, je bio loše primljen i od publike, ali i od kritike. Ubrzo su se u štampi pojavili navodi kako se publika, čim je prvi put čula Gilbertov glas, počela smijati, jer je "bio previsok i ženskast", odnosno nespojiv sa idealima filmske muževnosti. Te tvrdnje su kasnije bile često citirane u djelima posvećenim historiji Hollywooda, a Gilbert postao oličenje žrtve tranzicije sa nijemog na zvučni film. Dio kritičara i historičara filma su kasnije, međutim, utvrdili da je Gilbertov glas bio sasvim u redu, odnosno da je razlog za smijeh publike bio u lošem scenariju Willarda Macka, koji je koristio replike i dijaloge adekvatne za međutitlove u nijemim filmovima, ali koji su izgovarani od strane glumaca zvučali teatralno i samoparodijski. Neuspjeh filma se također pripisuje i neiskustvu glumca Lionela Barrymorea kome je bila povjerena režija. Gilbertova kćer Leatrice Gilbert Fountain [1] je pak tvrdila da je Louis B. Mayer, šef studija MGM, namjerno sabotirao film motiviran mržnjom prema Gilbertu i željom da što prije raskine ugovor s njim.
Kao i neki drugi prestužni hollywoodski filmovi tog vremena, i His Glorious Night je dobio višejezične verzije pod različitim naslovima i različitim glumcima namijenjenim za strana tržišta. 1930. su tako za francusko govorno tržište snimljeni Si l'empereur savait ça, za špansko Olimpia i za njemačko Olympia.[2] Sva tri filma su dobila bolje recenzije od originala. Godine 1960. je snimljena nova adaptacija Molnarove drame pod naslovom A Breath of Scandal gdje je glumila Sophia Loren.
Snimanje His Glorious Night, kao i katastrofalna reakcija publike na njegovoj premijeri, inspirirala je neke od scena od popularnom filmskom mjuziklu Pjevajmo na kiši iz 1952. godine.
Uloge uredi
- John Gilbert ... Kapetan Kovacs
- Catherine Dale Owen ... Princeza Orsolini
- Nance O'Neil ... Eugenie
- Gustav von Seyffertitz ... Krehl
- Hedda Hopper ... Mrs. Collingswood Stratton
- Doris Hill ... Priscilla Stratton
- Tyrell Davis ... Princ Luigi Caprilli
- Gerald Barry ... Lord York
- Madeline Seymour ... Lady York
- Richard Carle ... Grof Albert
- Eva Dennison ... Grofica Lina
- Youcca Troubetzkov ... Von Bergman
- Peter Gawthorne ... General Ettingen
Izvori uredi
- ↑ Fountain, Leatrice Gilbert, and Maxim, John B., "Dark Star: The Untold Story of the Meteoric Rise and Fall of Legendary Silent Screen Star John Gilbert (1985), St Martins Press, New York
- ↑ „Notes for His Glorious Night (1929)”. Turner Classic Movies. Pristupljeno 16. I 2010.