Harald Kesja
Harald Kesja, rjeđe Harald Koplje,[1] (1080–1135) bio je danski princ, sin kralja Erika Svedobrog.[2]
Kada mu je otac 1103. otišao na hodočašće u Svetu zemlju, Haralda je proglasio svojim regentom, zajedno s nadbiskupom Asserom od Lunda. Harald se, međutim, iskazao kao nasilan i razvratan te je nakon vijesti o Erikovoj smrti skupština, usprkos pokojnikove izričite želje, za novog kralja izabrala Erikovog brata i Haraldovog strica Nielsa.
Godine 1131. je Nielsov sin Magnus Jaki dao ubiti Haraldovog brata, popularnog princa Knuda Lavardu. To je u Danskoj izazvalo ustanak protiv kralja Nielsa na čije su čelo stali Harald i njeov brat Erik Emune. Sljedeće godine je Harald prešao na stranu Nielsa i Magnusa, a protiv svog brata, koji je bio prisiljen povući se u Skaniju. Kraljevska vojska je 1134. napala Erikove pobunjenike, ali je poražena u bitci kod Fontevika gdje je poginulo i nekoliko Haraldovih sinova. Harald je izbjegao na Jylland, ali je uhvaćen kod Vejlea i pogubljen zajedno sa još osam svojih sinova.
Preci uredi
Izvori i literatura uredi
- ↑ Riječ kesja se, zapravop, odnosi na oružje čiji opis i svrha nisu pouzdani; v. vikinška helebarda.
- ↑ Johannes C. H. R. Steenstrup. „Medieval Danish Families: Harald Kesja, 1135, Ragnhild, a daughter of Magnus Barfod”. Pristupljeno 21. XII 2012.