Fazang
Fazang (kineski: 法藏; pinyin: Fāzàng; Wade-Giles: Fa-tsang) (643–712) bio je kineski budistički učenjak i treći od pet patrijarha Huayan škole. Po predaji je napisao preko sto knjiga eseja i komentara. Poznat je po eksperimentima koje je vršio na dvoru carice Wu Zetian. Eseji "O Zlatnom lavu" i "O trunu prašine" se smatraju najpoznatijim Hua-yen tekstovima. Na njega je uticala Wonhyo's škola.[1]
Literatura uredi
- Buddha Boogie, The Tautological Paradigm M.C. Gardner