Ermengarde od Narbonnea

Ermengarde (okcitanski: Ermengarda, Ainermada ili Ainemarda) (o. 1127 ili 1129 – Perpignan, 14. oktobar 1197), bila je vikontesa Narbonnea koja je vladala od 1134. do 1192. Najpoznatija je kao jedan od najvećih pokrovitelja kulture i književnosti u srednjovjekovnoj Evropi, kao i po tome što se na njenom dvoru razvio koncept tzv. dvorske ljubavi.

Rodila se kao kćer vikonta Aimeryja II od Narbonnea i njegove prve supruge, koja je također nosila ime Ermengarde. Godine 1134. joj je otac poginuo u bitci kod Frage, ostavivši iza sebe tek dvije malodobne kćeri - Ermengarde i njenu polusestru Ermessinde. Godine 1139. je, pod izlikom regentstva, Narbonne napao i osvojio grof Alphonse I od Toulousea; nakon toga je bez uspjeha pokušao oženiti Ermengarde. Protiv toga se formirala koalicija lokalnih plemića, zabrinuta zbog prevelikog jačanja tuluskih grofova i poremećaja političke ravnoteže u Languedocu. Ermengarde, kojoj je utočište bio pružio njen rođak grof Berenguer IV od Barcelone, se 1142. udala za vikonta Rogera od Bezieresa. On je 1143. uspio poraziti i zarobiti Alphonsea, koji se prisiljen odreći Narbonnea i vratiti Ermengarde na prijestolje.

Ermengarde nije imala djecu, te je odlučila Narbonne ostaviti svom nećaku, Ermessindeinom sinu Pedru Manriqueu de Lari. Godine 1192. je formalno abdicirala u njegovu korist te se povukla u Perpignan gdje je umrla pet godina kasnije.

Vanjske veze

• André le Chapelain and the Treatise on Courtly Love Arhivirano 2007-09-30 na Wayback Machine-u (French)
• Commercial treaty between Genoa et Narbonne Arhivirano 2014-08-14 na Wayback Machine-u (November 12, 1166) (in Latin)
• Testament of Ermengarde Arhivirano 2014-08-14 na Wayback Machine-u (April 30, 1196) (in Latin)