Eadberht III Praen
Eadberht III Præn (fl. 796 - 798) bio je kralj anglosaksonske države Kent od 796. do 798. Njegova kratka vladavina je bila rezultat ustanka protiv hegemonije Mercije, te predstavljala posljednji period u kome je Kent postojao kao formalno i de facto nezavisna država.
Prije Eadberhta je, po svemu sudeći, Kentom neposredno od 785. do 796. upravljao kralj Offa od Mercije,[1] a nakon njegove smrti je, prema navodima Anglosaksonske kronike Eadberht zauzeo prijestolje u Kentu.[2] Eadberht je, prema historijskim špekulacijama, prije toga bio u egzilu u Franačkoj pod zaštitom Karla Velikog.[3]
Ustanak je doveo do toga iz Kenta bježi pro-mercijski nadbiskup Canterburyja, Aethelheard. To je novi mercijski kralj Cœnwulf iskoristio da započne korespondenciju sa papom Lavom III, nastojeći na svoju stranu staviti Crkvu. Lav je na kraju pristao ekskomunicirati Eadberta, iskoristivši kao povod to da je Eadbert svojevremeno bio svećenik.[3] Uz papin blagoslov je Cœnwulf napao i osvojio Kent, pri čemu je Eadberht zarobljen 798. Prema Kronici je Cœnwulf u lancima doveden u Merciju, gdje je poslije oslijepljen i odsječene mu šake,[4] Roger od Wendovera kasnije navodi da je Coenwulf nešto kasnije pomilovao Eadberta i pustio ga na slobodu.
Fusnote uredi
- ↑ Frank Stenton, Anglo-Saxon England (1943, 1971, 1998 Oxford paperback), pages 207–208.
- ↑ The Anglo-Saxon Chronicle, manuscript A, year 794 (796). Translation by Michael Swanton, 1996.
- ↑ 3,0 3,1 D. P. Kirby, The Earliest English Kings (1991, 2000), pages 147–149.
- ↑ The Anglo-Saxon Chronicle, manuscript E, year 796 (798). Translation by Michael Swanton, 1996.
| Prethodi: Ealhmund |
kralj Kenta 796–798 |
Slijedi: Cuðred |