Wikipedija

Amenmesse

Amenmesse (također Amenmesses ili Amenmose) bio je peti po redu vladar Devetnaeste dinastije Drevnog Egipta, najvjerojatnije sin Merneptaha i kraljice Takhat. Neki egiptolozi ga, pak, smatraju jednim od brojnih sinova Ramzesa II. Vrlo malo se zna o ovom kralju, koji je Egiptom vladao samo tri do četiri godine. Razni egiptolozi njegovu vladavinu datiraju u period 1202. pne.–1199. pne.[4]ili 1203. pne.–1200. pne.[5] dok drugi navode 1200. pne. kao datum dolaska na vlast.[6]. Amenmesse znači "rođen ili stvoren nalik na Amuna" na egipatskom. Ponekad se njegovo ime može naći i s epitetom Heqa-waset, što znači "Vladar Tebe".[7] Kraljevsko ime mu je bilo Menmire Setepenre.

Prethodi:
Merneptah 		Faraon Egipta
19. dinastija 		Slijedi:
Seti II
Amenmesse
Glava statue Amenmessea, danas izložena u Muzeju Metropolitan
Vladavina 1203. pne. do 1200. pne.
Nomen
<
C12msssS38N29S40
>

Amenmesse
Stvoren nalik na Amuna
Praenomen
<
ra
Y5		 W19ira
U21
n
>

Menmire–setepenre
Vječan kao Re, Izabran od Re[1]
Zlatni Horus Unclear
Nebty naziv Werbiaytemipetsut[2]
Horusovo ime Kanakht Merymaat Sementawy
Supružnik Tiya ili Tiy
Otac Merneptah ili Ramzes II
Majka Takhat
Grob KV10[3]

Amenmessea većina egiptologa smatra uzurpatorom koji je nakon Merneptahove smrti ili preoteo prijestolje od zakonitog nasljednika Setija II ili je, koristeći zauzetost faraona, ustankom osvojio vlast u Tebi. Nakon nekoliko godina je Seti II uspio doći na vlast, odnosno povratiti kontrolu nad Gornjim Egiptom, te su manje-više sve slike ili statue uzurpatora Amenmessea uništeni.

Postoje neke teorije da je Amenmesse bio historijska ličnost koja je dala podlogu za biblijski lik Mojsija.

Napomene uredi

  1. ↑ Peter Clayton, Chronicle of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd, 1994. p.158
  2. ↑ [1] King Amenmesse
  3. ↑ [2] KV-10 The Tomb of Amenmesse
  4. ↑ Edward Wente and Charles Van Siclen III, "A Chronology of the New Kingdom," 218
  5. ↑ Michael Rice, Who's Who in Ancient Egypt, Routledge, 1999
  6. ↑ Vandersleyen, ĽÈgypte et la Vallée du Nil, vol 2: 575
  7. ↑ K. A. Kitchen, "The Titularies of the Ramesside Kings as Expression of Their Ideal Kingship," ASAE 71 (1987): 134-35.

Literatura uredi

  • Cardon, Patrick D. “Amenmesse: An Egyptian Royal Head of the Nineteenth Dynasty in the Metropolitan Museum.” MMJ 14 (1979): 5-14.
  • Dodson, Aidan. “The Takhats and Some Other Royal Ladies of the Ramesside Period.” JEA 73 (1987): 224-29.
  • ________. and Dyan Hilton, “The Complete Royal Families of Ancient Egypt“, Thames & Hudson, 2004.
  • ________. “Death after Death in the Valley of the Kings.” In Death and Taxes in the Ancient Near East, ed. Sara E. Orel, 53-59. Lewiston, New York: Edwin Mellen Press, 1992.
  • ________. “Amenmesse in Kent, Liverpool, and Thebes.” JEA 81 (1995): 115-28.
  • ________. "Messuy, Amada and Amenmesse." JARCE 34 (1997): 41-48.
  • Habachi, Labib. “King Amenmesse and Viziers Amenmose and Kha’emtore: Their Monuments and Place in History.” MDAIK 34 (1978): 39-67.
  • Kitchen, Kenneth A. “The Titularies of the Ramesside Kings as Expression of Their Ideal Kingship.” ASAE 71 (1987): 131-41.
  • Krauss, Rolf. “Untersuchungen zu König Amenmesse (1.Teil).” SAK 4 (1976): 161-99.
  • ________. “Untersuchungen zu König Amenmesse (2. Teil).” SAK 5 (1977): 131-74.
  • ________. “Untersuchungen zu König Amenmesse: Nachträge.” SAK 24 (1997): 161-84.
  • Vandersleyen, Claude. ĽÉgypte et la Vallée du Nil. Vol. 2, De la fin de ľAncien Empire á la fin du Nouvel Empire. Paris: Presses Universitaires de France, 1995
  • Wente, Edward and Charles Van Siclen III. "A Chronology of the New Kingdom." In Studies in Honor of George R. Hughes: January 12, 1977, 217-61. Chicago: The Oriental Institute, 1976.
  • Yurco, Frank Joseph. “Was Amenmesse the Viceroy of Kush, Messuwy?,” JARCE 34 (1997): 49-56.
  • Nos ancêtres de l'Antiquité, 1991, Christian Settipani, p. 175

Vanjske veze uredi

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Amenmesse&oldid=41301124