Aleksandar od Judeje
Aleksandar (gr. Ἀλέξανδρος, ? - 48./47. pne.) ili Aleksandar Makabejac bio je judejski princ iz hasmonejske dinastije.
Bio je najstariji sin judejskog kralja Aristobula II.[1] Bio je oženjen za Aleksandru Makabejku, kćer svog strica Hirkana II.[2] Njihova kćer je bila hasmonejska princeza Marijamna.
Godine 63. pne. ga je, zajedno sa ocem, prilikom osvajanja Jeruzalema zarobio rimski vojskovođa Pompej te poslao kao taoca u Rim. Za razliku od oca, Aleksandar je na putu uspio pobjeći, a godine 57. pne. je digao ustanak u Judeji, zbog čega se njegov stric i nominalni vladar Judeje Hirkan II obratio za pomoć Rimljanima. Aleksandrovi ustanici su iste godine poraženi od Marka Antonija. Aleksandru je, međutim, uz posredovanje majke, dozvoljeno da ode u egzil. Sljedeće je godine, međutim, koristeći zauzetost rimskog guvernera Aula Gabinija u Egiptu, ponovno digao ustanak i masakrirao sve Rimljane koje je našao u Judeji, natjeravši preživjele da utočište pronađu u utvrđenju na brdu Gerizim. Nakon što je odbio novu mirovnu ponudu od Gabinija, poražen je na planini Tabor prilikom čega su Rimljani masakrirali 10.000 njegovih sljedbenika. Novi je ustanak, pak, izbio nakon katastrofalnog rimskog poraza kod Kare 53. pne. ali je već sljedeće godine ugušen od Kasija.
Aleksandar je novu priliku za ustanak dobio izbijanjem građanskog rata u Rimu 49. pne. Julije Cezar je iz zatočeništva pustio Aristobula II u namjeri da Judeju stavi na njegovu stranu. Aristobul je, međutim, na putu otrovan, dok je Pompej uspio zarobiti Aleksandra te ga pogubiti u Antiohiji.
Reference uredi
- ↑ Alexander II of Judea at the Jewish Encyclopedia
- ↑ Giovanni Boccaccio’s Famous Women translated by Virginia Brown 2001, page 175; Harvard University Press; ISBN 0-674-01130-9