Živa-sulfid
Živa sulfid, živa(II) sulfid, HgS, je hemijsko jedinjenje žive i sumpora. Spada u kategoriju poluprovodnika. U prirodi se javlja u vidu minerala cinabarita. Postoje dve alotropske modifikacije:
- crvena (α-HgS), rašireniji u prirodi, koristi se kao pigment
- crna (β-HgS)(metacinabarit), koji je manje rasprostranjen.
| Živa-sulfid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Cinabarit Vermilion | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 1344-48-5 
| ||
| PubChem[1][2] | 62402 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | HgS | ||
| Molarna masa | 232,66 g/mol | ||
| Gustina | 8,10 g/cm3 | ||
| Tačka topljenja |
580 °C (razlaže se) | ||
| Rastvorljivost u vodi | nerastvoran[4] | ||
| Energijska barijera | 2,1 eV (directno, α-HgS)[3] | ||
| Indeks prelamanja (nD) | w=2,905, e=3,256, bire=0,3510 (α-HgS) [5] | ||
| Opasnost | |||
| Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | ICSC 0981 | ||
| EU-klasifikacija | Veoma toksičan (T+) Opasan po sredinu (N) | ||
| EU-indeks | 080-002-00-6 | ||
| R-oznake | R26/27/28, R33, R50/53 | ||
| S-oznake | (S1/2), S13, S28, S45, S60, S61 | ||
| Tačka paljenja | nezapaljiv | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | živa oksid živa selenid živa telurid | ||
| Drugi katjoni | Cink sulfid kadmijum sulfid | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Upotreba uredi
Crveni živa-sulfid se koristi kao crveni pigment (poznat i kao cinober-crvena). Na osnovu svog proizvoda rastvorljivosti (koji u vodi iznosi oko 10-54 (mol/l)2[6]).
Vidi još uredi
Reference uredi
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ L. I. Berger (1997). Semiconductor Materials. CRC Press. ISBN 978-0-8493-8912-2.
- ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, A. (1984). Chemistry of the Elements. Oxford: Pergamon. str. 1406. DOI:10.1002/crat.2170200510. ISBN 0-08-022057-6.
- ↑ „Webminerals”.
- ↑ „Löslichkeit von Salzen”.
Literatura uredi
- L. I. Berger (1997). Semiconductor Materials. CRC Press. ISBN 978-0-8493-8912-2.
